Age of Darkness: Final Stand incelemesine hoş geldiniz. Sizinle yeniden bir erken erişim oyunu inceleyeceğiz. Şansıma mı, şansınıza mı, bilmiyorum fakat incelemek için gelen oyunlarda bu süreçte daha çok hep kendim oynarken ertelediğim oyun türlerine denk geldim. E, tabii, ben bu tarz işlerin pek şans olduğuna inanmam aslında. O nedenle bu sefer sizlerle bir strateji oyunu konuşacağız. Hem bana katkısı olsun hem de sizinle şöyle bir ilgisi olan ama tür içerisine pek girişememiş kişilere de hitap edecek şekilde konuşayım istiyorum. Genel bir bilgi bile edinseniz yeterli neticede. Öyleyse, kemerleri bağlayın: Başlıyoruz.
Age of Darkness: Final Stand inceleme: Oyunun erken erişimde olduğunu unutmamak gerekiyor
Öncelikle; Age of Darkness: Final Stand’ın bir erken erişim oyunu olduğunu, bitmiş bir oyun gözüyle bakmamamız gerektiğini unutmamamız gerek. Özellikle yapay zekânın önemli olduğu oyunlarda erken erişim sürecindeyken tercihen çok daha dikkatli gözlemlenerek bir şans verilmeli çünkü biliyoruz ki birçok sorunla karşılaşmanız çok olası bu süreçte.
Oyunumuz dediğim üzere bir strateji oyunu. Şahsen bu tarz üs inşa etmeli strateji oyunlarına olan bilgim, küçükken babamın bilgisayarlarını kurcalayabildiğimde oynadığım oyunlar içerisinde olan “Warcraft”, “Starcraft” ve “The Lord of The Rings: The Battle for Middle-Earth”le sınırlı olduğundan dolayı strateji türü benim için hep fazla vaktim olduğu zaman oynamak üzere ertelediğim bir tür olarak kalmıştır.
Oyun oynarken kafamı çalıştırmayı seviyorum, o sebepten bulmaca oyunlarını da çok severim fakat hikâye işlenmeden yalnızca rekabet üzerine olduğu zamanlarda pek beni çekemiyor. Age of Darkness da bize stratejik şekilde hayatta kalmayı ya da oyunun hikâyesini takip ederken yavaş yavaş strateji türünün mekaniklerini öğretmeye teşvik ediyor. Strateji oyunlarının mekaniklerine aşina değilseniz zor yoldan mı, yoksa kolay yoldan mı öğreneceğiniz tabii ki de size kalmış. Gelin görün ki, oyunla ilk kaynaşmamı hikâyeyi takip ederek yapmayı tercih ettiğim için “campaign” kısmına yöneldim.
Senaryo yeni eklenmiş, multiplayer modunun biraz vakti var
Oyun henüz erken erişimde olduğundan dolayı hâlâ gelişme aşamasında; gerek hataları gidermeyi, gerekse yeni içerikleri yeni güncellemelerle bize sunmaya devam ediyorlar. Oyunun ilk bize sunuluşu yalnızca hayatta kalma kısmının açık olmasıyla yapıldı, senaryo kısmı ekleneli çok az zaman geçmiş hatta. Henüz tıklayamadığımız, strateji oyunlarının vazgeçilmezi, multiplayer kısmı da ileride tabii ki de gelecek.
Strateji türüne yeterince hâkim olmadığım için kontrol açısından herhangi bir yenilik yapabildiğine dair bir gözlem yapamasam bile klasik kontrol sistemlerini koruduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Aşina değilseniz zorlanacağınızı düşünmeyin, ayarlardan kontrol kısmına girip hızlıca bir göz gezdirmeniz yeterli olacaktır. Zaten oyunu oynarken rahatlığınız kısa yollara gerek duymadan yeterli geliyorsa pek gerekli gelmeyecektir size.
Temel yapısı “hayatta kalmak için güçlen” mantığı üzerine inşa edilmiş
Age of Darkness: Final Stand’de amacımız kâbus denilen yaratıkların tamamını alt etmek. Kolay, zor, kıdemli, korkunç ve kâbus şeklinde beş zorluğumuz bulunmakta. Başta yalnızca ilk üçü açık, geri kalan ikisi öncekilerde galibiyet kazandığınızda açılıyor. Zorlukla birlikte puanımızın katlanması ve kayıt sınırımız da değişiyor, yani oyun size acımasız olduğu kadar ödül açısından bonkör de yaklaşıyor.
Elbette bununla sınırlı değil, ayrı olarak keyfinize göre zorluk ayarlaması yapabileceğiniz bir kısmı da var. Bu, daha çok diğer kısımdan sıkılıp kendi sınırlarınızı biraz daha zorlamak istediğinizde yönelebileceğiniz yer diyebilirim çünkü ne yaparsanız yapın o kısımda kayıt almanız beş kereyle sınırlı. Ne kadar kendinize zorluk eklerseniz o kadar oyun sonunda alacağınız puan katlanıyor.
Zorluğu seçtikten sonra sıra karakter seçmeye geliyor: “The Order”- savunmacı, “The Rebellion”- taktikçiyle yayılımcı ve “The Volatists” – agresif olarak üç tane grubumuz var. Volatists haricinde diğer grupların her birinde iki karakter, hepsinde karaktere özgü yetenekler ve hâliyle değişen stratejilerle bizi karşılıyor. Yani kendinize zorluk çıkartma haricinde de farklı planlar yapabileceğiniz strateji çeşitliliğine sahip.
Her ne kadar direkt strateji olarak betimlesem de bu tabii ki de bir üs inşa etme, hayatta kalma strateji oyunu. Yani merkezi belli olan alanınızı koruma gücünüzü geliştirebilmek için malzeme getirecek yerler inşa ediyor, işlerin daha hızlı devam etmesi için popülasyonu arttırırken duvar ve kale dikerek gücümüze güç katıyoruz.
E tabii bu süreçte asıl gereken kısımları da az sonra işleyeceğiz, şimdi gelin sizinle senaryo moduna geçelim.
Tercih sinematik anlatıdan yana yapılmış
Gördüğüm kadarıyla strateji oyunu seven insanlar genelde sevdikleri oyunlara bağlı oluyorlar, yani aslında onları başka bir oyuna çekmek ve beğendirebilmek için iyi bir iş çıkarmış olmak gerekiyor. Hâliyle oyunu öne çıkaran bir farklılık lazım, onu da ancak mekanik ya da hikâyeyle gerçekleştirebiliyorlar. Bu tarz oyunlarda bir kısım sinematik, bir kısım da oyun içi diyaloglar içerisinde işleniyor. Sinematik kısımlarda altyazı olmadığı için odağımı vermediğim müddetçe hikâyeyi kaçırdığım çok oldu ve bu açıkçası canımı sıktı. Onun harici yazılı kısımlarda bence çok da bir İngilizceye ihtiyacınız yok. Maalesef anlayacağınız üzere şu anda Age of Darkness: Final Stand oyununda Türkçe dil desteği yok fakat umarım ileride olur.
Age of Darkness: Final Stand’in tatsız yanları da var
Oyunda ayrı olarak sinirlendiğim şey yükleme ekranları oldu. Ben yıllardır hiçbir oyunda bu kadar uzun yükleme ekranıyla bakıştığımı hatırlamıyorum, aşırı rahatsız etti. Aynı şekilde bazen oyun içinde oyun kasıyor gibi hissediyordum, henüz oyunda tam bir oturmuşluk yok anlayacağınız. Optimizasyonu sıkıntılı. Birçok defa oynarken çöküverdi, bu sebepten sık sık kaydederek oynamaya özen gösterdim. Oyuna girerken kabul ederseniz kullandıkları Unreal Engine motoru vasıtasıyla hatalar onlara iletiliyor. Bu erken erişim için aslında çok önemli bir şey, o nedenle bir hata olursa mutlaka bildirin siz de.
Kayıt kısmında da tek bir kutucuğun olması, bu nedenle de tekrar bir şansımı deneme gibi bir olasılığımın olmaması kimi zaman canımı sıktı açıkçası. Öldüğünüzde ya da kayda gitmek istediğinde yine bitmek bilmeyen bir yükleme ekranıyla karşılaşmanız tatsız.
Senaryo modunda zorunlu ve isteğe bağlı olmak üzere ayrılan görevler oluyor. Her bölüm sonunda size neyi yapıp yapmadığınızı da bir listede sunuyorlar. İsteğe bağlı olanları yapmanın ekstra bir puan getirisi var mı, karakterin seviyesine etki ediyor mu anlamadım açıkçası. Sanırım kahramanlarımızın seviyesi, daha çok bölümler vasıtasıyla artıyor.
Seslendirmeler iyi, grafikler de bence yeterli fakat erken erişimde bir oyunu seçerken dikkat edilmesi gereken bazı şeyler vardır demiştim ya size; hah! İşte strateji oyunlarında yapay zekânın işleyişi en can alıcı şey ve ben şu an çok oturmadığını hissettim bunun.
Normalde ben bir ekibi alıp bir eyleme tıklattığımda onun ben aksini onlara söyleyene kadar onların onu yapma çabası içerisinde hareket etmeleri gerekir, değil mi? Ben kaç defa aniden karar değiştirip söylediğim eyleme gitmeyi bıraktıklarını ya da o eylemi yapmayı durdurduklarını gördüm mesela. Bu sebepten illa ufak çocukları izler gibi ekibi izleyip yapmaya başladıklarından emin olduktan sonra başka şeylere yönelmem gerekiyordu. Bunun gibi başka saçmalamaları da var yapay zekânın. Benim yönettiklerim haricinde düşmanların alanına girmeme rağmen beni hiçbir şekilde umursamadan keyiflerine bakan düşmanlardan da bahsedebiliriz mesela.
Kahramanlarımız senaryo moduna bir yetenekleri açık şekilde başlıyorlar. İlerleyiş süresince seviyeleri arttıkça kilitli olan yeteneklerimiz de açılıyor. Senaryo modu aslında zor değil, kesinlikle oyunu öğrenmek için birebir fakat oyunun çökmesi, yapay zekânın arada kafayı yemesi derken birazcık oynarken işkenceye döndüğünü hissettirmiyor da değil. Üzerinden geçilmesi, cilalanması gereken birçok şey var.
Ayrıca hikâyeyi takip edebilmemiz için en azından oynadığımız, keşfettiğimiz kısımların bize görünür olduğu bir bölüm olsaydı çok hoş olurdu. Unuttuğum, hikâyenin aklımdan çıkan bir kısmı için sil baştan oynamak pek tercih edilesi değil nihayetinde. Popüler oyunlarda elbette birleştirilmiş şekilde Youtube’tan sinematiklerini bulabiliyoruz ama hikâye açısından da öne çıkması istenen bir oyunsa bence kendileri de böyle bir kolaylık sağlayabilirler. Altyazı olmadığı için dediğim gibi kaçırınca hepten kaçırıyorsun sinematikte, tekrar izleme şansın da yok. Biraz canımı sıktı bu kısım.
Age of Darkness: Final Stand için son söz
Benim şahsi düşüncem, şu anda fiyatı sebebiyle ilginizi çekerse alın, kenarda bekletin ya da survival kısmına birazcık göz gezdirin yönünde. Strateji kısmına daha çok hâkim olup size daha dolu dolu bilgilerle gelebilmek isterdim fakat yavaş yavaş onu da hâllederiz diye umuyorum. Merakınızı giderebildiysem ne mutlu bana. Okuduğunuz için teşekkür ediyorum, iyi oyunlar ve sağlıcakla kalın.
Bütün oyun incelemelerimize buraya tıklayarak ulaşabilirsiniz.
