Anomaly Agent’ı daha önce yerel bir etkinlikte kısa süreli de olsa deneyimleme fırsatı bulmuş ve fazlasıyla beğenmiştim. Kendisi, bu yıl en çok beklediğim bağımsız oyunlardan bir tanesiydi. O hâlde lafı daha fazla uzatmadan incelememize geçelim.
Terfinin eşiğinde bir ajan ve bolca anomali…
Anomaly Agent, terfinin eşiğindeki karakterimiz Ajan 70’in hikâyesini konu alan bir aksiyon platform oyunu. Esprilerle dolu sevgili ajanımız ile birlikte zamanın döngüsünün bozulduğu bir maceraya doğru yola çıkıyoruz. Oyunun hikâyesi hakkındaki herhangi bir sürprizi bozmamak adına daha fazla detay vermeyecek olsam da Anomaly Agent’ın kendi içerisinde siperpunk temalı bir dünyasının olduğunu ve bu dünyanın derinliklerine inilmiyor olsa bile gerçekten özen ile tasarlandığını ve alt yapısının oluşturulduğunu söyleyebilirim. Özünde akıcı oynanışı ile öne çıkan bir oyun olsa da üzerine çalışılmış diyaloglar ve akışını değiştirebileceğiniz küçük seçimler de barındırıyor.
Bu diyaloglar, özgün bir duygu sistemi ile süslenmiş. Bu duygu sistemi, sizin vereceğiniz yanıtlara göre karşı taraftan alacağınız tepkiyi temsil ediyor. Örneğin konuştuğunuz karakteri mutlu edecek veya yumuşatacak bir şey söylerseniz ”olumlu” bir duygu puanı kazanıyorsunuz. Durum tam tersi olduğunda ise ”olumsuz” bir puan alıyorsunuz. Bu puanları ise yetenek ağacınız içerisinde maksimum sağlık veya altın olmak üzere değerlendirebiliyorsunuz. Altınlar da mevcut yeteneklerimizi güçlendirmek veya etkilerini genişletmek için kullanılıyor. En son diyalog konuşuyorduk, bir anda yetenek ağacına geldik değil mi? İşte oyunun bu konuda bence güzel bir etkisi olmuş.
Anomaly Agent, bolca espri barındıran bir oyun ve bu espriler gerçekten de eğlenceli. Hatta sanırım oyunun ortalarındaydı. Masum masum görevimin peşinde ilerlerken önüme çıkan bir karakter bana ”Sen fazla oynaksın.” dedi ve üzerime çullanacak düşmanlar göndermeye başladı. Kulağa enteresan gelse de gerçekten eğlenceli bir andı. Seçimlerimiz ile Ajan 70’i olduğundan ciddi bir karaktermiş gibi konuşturabiliyor olsak da özünde eğlenceli bir karakter olduğu ve bu espriler de gerçekten keyifli olduğu için ben deneyimim boyunca diyaloglarımı dalgaya vurmayı tercih ettim. Zaten karakterlerin yaklaşımı ve diyalogların sonuçları da buna göre oldu.
Anomaly Agent’ın takip etmesi keyifli bir hikâyesi bulunuyor ve bu hikâye ile bize sunulan hedefler, bir oyunun oyuncuya sağlaması gereken devam etme motivasyonunu iletmeyi başarıyor. Gene de hikâyenin derinleştiği ve bize beklenmedik duygular yaşatacağı mini sekanslar beklerdim. Oynanışı ile öne çıksa bile diyaloglar ve seçimler açısından seçenek sunan bir oyun. Dolayısıyla bu tarz derinleşen anlarda zorlu seçimler yapmak ve oyuncu ile karakterin bağını artırabilecek etkenler görmek hoş olurdu doğrusu. Benim, hikâyeyi tamamen bitirmem yaklaşık dört buçuk saatimi aldı ve bu süreç boyunca yaptığım seçimler arasında sadece bir tanesi beni merak içerisine düşürdü ve olası sonuçlarını tahmin etmeye itti. Oyun bu noktada daha etkileyici olabilirdi.
Oyunun geliştirilme sürecine oluşturacağı teknik yükten emin olmadığım için bunu bir eksik olarak değerlendirmeyeceğim fakat oynanış deneyimimin erken aşamasında görmek isteyeceğim bir diğer nokta ise Anomaly Agent’ın oyuncu ile duygusal bağ kuracağı şahane fırsatları değerlendiremediği kısımları görmek oldu. Hemen yukarıda yer alan görseldeki alan, müthiş bir atmosferi ve özenle tasarlanmış bir alanı oyuncunun gözleri önüne seriyor ve bu, oyunun ilk aşamalarında gerçekleşiyor. Buradan geçerek bir göreve gitmem gerekiyor ve ben bu sahneye atıldığımda sadece dümdüz koşarak (Tabii bu alan daha sonradan değerlendiriliyor) geçmem isteniyor. Biz bir ajanız, elimiz cebimizde yürüyebildiğimiz havalı bir animasyonumuz da var. Şu sahnede film şeritlerinin girerek ekranın yakınlaştığı ve Anomaly Agent’ın özgün müziklerinin çaldığı hafif sinematiğimsi bir an eşliğinde yavaş yavaş yürüdüğümüz bir açılış sahnesi fena mı olurdu? Bir oyuncu olarak beni epey etkilerdi doğrusu. Hatta kendimi bu ajan temasına çok daha kuvvetli bir şekilde kaptırırdım. Bence bu küçük dokunuşlar bile oyuncunun oyun ile kuracağı bağda küçümsenemeyecek derecede etkili olurdu fakat bu sahnede herhangi bir müzik dahi çalmıyordu. Ben, oyunun bu tarz fırsatları birden fazla kez kaçırdığını düşünüyorum.
Bolca akrobatik hareket ve görsel şölen.
Anomaly Agent deneyimim boyunca bana harika saatler yaşatan iki ana unsur bulunuyordu ve ben bu iki ana unsura da ayrı ayrı paragraflar ayırmak istiyorum çünkü gerçekten büyük bir ustalıkla tasarlanmışlar. Bunlardan ilki oynanış tarafındaki akıcılıktı. İncelememin üst kısımlarında da belirttiğim gibi Anomaly Agent, özünde oynanışı ile öne çıkan bir oyun ve bu konuda gerçekten fazlasıyla başarılı. Üstelik bu akıcı ve keyifli oynanış, oyunun ilerleyen her sekansında kendisini geliştiriyor ve bir parça katıyor. Bunu yeni hareketler, yeni özellikler ve özel yetenekler olmak üzere üç farklı stilde gerçekleştiriyor. Dahil olan bazı özellikler, oyunun sunduğu mini de olsa bulmacamsı olan engellere karşı işlev kazanarak oynanış anlamında derinlik sağlıyor. Yetenekler de karşımıza çıkan düşmanlar ile aramızda epik sahnelerin yaşanmasına aracılık ediyor. Hâliyle karşımızda her anında kendisini geliştirmeyi ihmal etmeyen ve karakter kontrolü ile dövüş anları boyunca oyuncuyu hiç sıkmayan başarılı bir oyun bulunuyor.
Bu akıcı oynanış, oyunun ilerleyen dakikalarında açtığımız ekstra kombolar ile kendisini desteklemeyi başarıyor ve final hâlinde çeşitlilik ve deneyimsel açıdan ortaya gerçekten keyifli bir iş çıkarıyor. Oyunun ilk dakikalarında önüme fırlatılan onlarca düşmana karşı aynı anda mücadele etmek ne kadar zor ise son kısımlarında ise bir o kadar kolay bir hâle gelmiş oluyor. Hem karakterimizin gelişimini hem de oyuna olan adaptasyon sürecimizi bize hissettiriyor. Yani Anomaly Agent deneyimim bende bunları uyandırdı ve oynanış bakımından oyundan büyük keyif aldım. Tabii ki oynanış deneyimimi negatif etkileyen bazı unsurlar da oldu. Onlardan da incelememin ilerleyen kısımlarında bahsedeceğim. Bunlar çok da büyük problemler olmadığı için şu anda oyunun başarılı yapısına gölge tutmalarını hiç istemem çünkü yapımcı ekip bu konuda gerçekten iyi bir iş çıkarmış.
Ayrıca bahsetmek istediğim bir diğer alan ise oyunun sunduğu ”boss” dövüşleri. Mini ”boss” dövüşlerini bir kenara bırakacak olursak ve oyunun en çarpıcı mücadelelerinin döndüğü ana dövüşlere odaklanacak olursak burada da hem çeşitlilik hem de değişen oynanış stilleri bağlamında kuvvetli bir macera bulunuyor. Üstelik bence zorluk dengelemesi de oldukça iyi ayarlanmıştı ve her bir ”boss” kendi farklı mücadelesini oyuncuya yansıtmayı başarıyordu. Ayrıca Anomaly Agent, düşmanlarımızı tanıma fırsatını da bizlere sunuyor. Yani öyle direkt ”Aaaa seni yok edeceğim!” diye birbirinize sataştığınız bir oyun değil. Düşmanlarınız ile diyaloglar kurup etkileşime geçerek onları anlamaya çalışabileceğiniz de bir yapım. Böyle olunca onlarla yapılan mücadeleler de daha anlamlı bir hâl alıyor.
Anomaly Agent deneyimim sırasında harika saatler yaşamama vesile olan ikinci ana unsur ise oyunun sanat tarafındaki başarısı oldu. Anomaly Agent, görsel anlamda büyük bir ustalık ve özgünlük ile tasarlanmış bir oyun. Siberpunk dünyasının özen ile oluşturuluşu ve her bir karakterin kendi kişiliksel yapısına sahip oluşu şahane bir sanat tasarımı ile birleşince ortaya adeta görsel bir şölen çıkmış diyebilirim. Oyunu başarılı kılan tüm bu etkenler birleşince de Anomaly Agent’ı kendi özgün deneyimini sunan benzersiz bir oyun durumuna getiriyor. Yeni düşman karşılaşmalarında önümüze çıkan illüstrasyonlar eşliğinde tanıtımlar da ayrı bir tat katmış. Oyunun şahane görselliği ve animasyon tarafındaki başarısı, bu akıcılığın oluşmasında büyük katkı sağlamış.
Yani aslında Anomaly Agent oynanış ve sanat stili bakımından çok güçlü ve iddialı bir oyun. Hatta dört buçuk saatlik deneyimim boyunca hiç sıkıldığımı dahi hatırlamıyorum. Aksine çok keyif alarak bitirdiğim bir oyun oldu. Bu noktada oyunun oynanış süresi de iyi ayarlanmış. Bazı etkenlerde önüne geçilemese de özellikle ajanımızın kendisini geliştirmesi konusunda oyunun tekrara düşülmesi engellenmiş. Gene de başta müzikler olmak üzere bazı düşman tipleri ve tuzaklar, engeller ile oyun zaman zaman tekrara düşebiliyor. Diğerleri oynanış esnasında pek sırıtmasa da özellikle müziklerin yokluğunun ve yerleşiminin benim oyun deneyimimi negatif yönde etkilediğini söyleyebilirim.
Aslında müzikler konusunda dikkatimi çeken iki farklı nokta oldu. Öncelikle oyun içerisindeki müziklerin harika olduğunu söylemek istiyorum. Her biri gerçekten atmosfere ve dünyaya uygun bir şekilde tasarlanmış ve aksiyon ile oynanış esnasında motive ediciler. Ne yazık ki bu müziklerin sayısı yetersiz kalmış. Oyunun sonlarına doğru uzun süren bir bölümde ilerlerken aynı müziği üst üste çok fazla kez dinlediğimi hatırlıyorum. Bazı sahnelerde de müziksizliğin, dolayısıyla arkadaki derin sessizliğin çok dikkat çektiğini ve tuhaf durduğunu belirtmeliyim. Ha tabii, bu müziksizlikten yakındığım alan sadece bazı sahneler için. Çünkü bazı sahneler de özellikle müziksiz bırakılmış, bunlar sunum akışının bir parçası olduğu için sırıtmıyorlar ama bazı alanlarda gömüldüğümüz derin sessizlik bence oyun deneyimimizi kötü etkiliyor.
Son sözler
Oynanış tecrübelerim esnasında benim kişisel deneyimimi negatif etkileyen bazı unsurlar ile karşılaşsam da bunlar oldukça küçük şeyler ve Anomaly Agent, benim fazlasıyla severek oynadığım bir oyun oldu. Oyun, harika olmuş. Aslında deneyimim esnasında beni üzen tüm bu etkenler, oyunu ne kadar çok sevmiş olmamdan kaynaklı. Phew Phew Games ekibi, ilk oyundan turnayı gözünden vurmuş diyebiliriz. Özellikle görsellik ve oynanış bakımından oldukça üst seviye bir oyun var karşımızda. Dört buçuk saatlik Steam Deck maceramın da tamamen pürüzsüz geçtiğini ve hiçbir sorun ile karşılaşmadığımı söylemek istiyorum. Ülkemizdeki uygun fiyatını düşündüğümüzde büyük bir rahatlıkla tavsiye edebilirim. Anomaly Agent, kesinlikle bir şansı hak ediyor.
