Oyun sektöründe FromSoftware’in yeri benim için her zaman ayrıdır. Kendisi çok geç tanıştığım bir şirket olsa da ortaya koyduğu işler ile beni etkilemeyi hep başarıyor. Çünkü bence FromSoftware, her oyunun adeta birbirinin klonu hâline geldiği bu dönemlerde, oyunlarını kendi stiliyle ortaya çıkaran nadide ekiplerden bir tanesi. Tabii yeni oyunlarını da kaçıracak değildim. Gelin, incelememize geçelim.
Daha önce hiç meka oyunu oynamamış birinin gözünden Armored Core VI: Fires of Rubicon
Öncelikle ben bir meka hayranı değilim. Daha önce de Armored Core serisiyle tanışma fırsatına sahip olmadım. Yani aslında Armored Core VI: Fires of Rubicon, bu serideki ilk maceram. Bu yüzden incelemeyi de birazcık bu noktadan ilerletmek istiyorum. Daha önce hiç meka oyunu oynamamış, Armored Core ile tanışmamış bir oyuncunun bu köklü seriye ilk adımı üzerinden. Tabii bu, oyun hakkında hiçbir şey bilmediğim anlamına gelmiyor. Zamanında epey bir araştırmış, oynanış yapısından görev tarzına kadar bir şeyler öğrenmiştim. Hatta incelemenin derinlerine doğru ilerleyip bir sürü detaya girmeden önce de birçok oyuncunun aklındaki o meşhur soru işaretini gidereyim. Armored Core VI, souls türünde bir oyun değil ve oyunun içerisine dahil olmak için önceki oyunların hikâyesine dair bir şey bilmenize gerek yok. Bir nevi bağımsız bir macera olarak düşünebilirsiniz.
Armored Core VI, genel anlamda serinin kendi yapısına sadık kalan bir yapım, bunu zaten her hâlinden belli ediyor. Cafcaflı sinematikler ve akıcı hikâye anlatımıyla öne çıkan bir oyun ise hiç değil. Zaten FromSoftware dediğimizde oynanış tarafının en üst düzeyde olacağı ve odağın bu noktada olduğu bir oyun kafanızda canlanmıştır bile. Armored Core VI’nın ve içerisinde barındırdığı ihtişamlı meka karşılaşmalarının öne çıktığı nokta da olması gerektiği gibi bu. Oyunu sevmek için bir meka hayranı olmanıza gerek yok. Devasa robotların içerisinde ortalığı tozu dumana katma ve düşmanlara roketler/lazerler yağdırma fikri kulağınıza birazcık bile hoş geliyorsa oyuna en azından bir şans verin derim.
Oyunun oynanış tarafında FromSoftware’in ustalığını ve serideki tecrübesini bolca hissediyorsunuz. Gerçekten bir mekayı kontrol ettiğinizi deneyimliyor, rahat kontroller ve akıcı oynanışın içerisinde düşmanlar ile mücadele ederken adeta kendinizi o aksiyonun içerisine kaptırıyorsunuz. Oyunun oynanış sistemi basit bir işleyişe dayanıyor. Sana sunulan görevi seç ve tamamla. Bizi bir çeşit mekaya binen paralı asker olarak düşünebilirsiniz yani. Oyunun hikâye anlatımı, bu görevi seçtiğimiz noktada ve görev sonralarında gerçekleşiyor. Tabii oralara daha sonra değineceğim. Bu oynanış sisteminin basit görüntüsü sizi yanıltmasın. Armored Core VI, görevlerinin arkasında epey düşünülmüş detaylar barındırıyor. Bu görevlerin çoğunluğu gerçekten mücadeleci ve aksiyon dolu maceralar sunuyor. Bazıları özel stratejiler dahi gerektiriyor.
FromSoftware, dersine gerçekten çok iyi çalışmış ve belki de piyasayadaki gelmiş geçmiş en iyi meka oyununu tasarlamayı başarmış. Oyun içerisindeki kontrollerin ve yapının ustalıkla tasarlanmasının gerçekten bir mekayı kontrol ettiğimizi hissettirdiğinden bahsetmiştim. İşte bu hissi en çok da aksiyon sekanslarında yaşıyorsunuz. Görselliğin zirve yaptığı ve muhteşem patlama/vuruş efektlerinden geçilmeyen bu anlar, oyunun en tatmin edici noktası. Yani Armored Core VI’da düşmanlar ile karşı karşıya gelmek fazlasıyla eğlenceli. Her seferinde farklı stratejiler, farklı bir meka ve oynanış stili belirleyebilmek de oyunun tekrar oynanabilirliğini artıran ve sıkılmamamızı sağlayan en önemli nokta.
Souls-like bir oyun olmaması, ‘’İhtişamlı ‘boss’ dövüşleri yok’’ demek değil.
Souls türünü yaratan sevgili şirketimizin özellikle düşmanlar konusunda ne kadar yetenekli olduğunu hepimiz biliyoruz. Armored Core VI, kesinlikle souls türünde bir oyun değil. Tabii oyun içerisinde bolca souls esintisinin de teninize çarptığını hissediyorsunuz. Bunu zorluk bakımından da söylemiyorum. Yoksa oyun pek de zor bir yapım değil. Daha çok aksiyon odaklı üçüncü şahıs bakış açısına sahip bir meka oyunu. Gene de oyun içerisindeki bazı ‘’boss’’ dövüşleri o kadar ihtişamlı ki size bazen ‘’Nereye geldim ben ya?’’ dedirttiği oluyor.
Her bir ana düşman büyük bir özen ve stratejiyle tasarlanmış. Oyun içerisinde yer alan yan düşmanlar ve minyonlar için aynı şeyi söyleyemeyeceğim çünkü onlar gerçekten ‘’vur-ilerle’’ dediğimiz temeli sürdürebilmek için varlar. Tabii konu ana düşmanlara gelince FromSoftware tarafında işler kızışmış. Bu düşmanlar gerçekten zorlu mücadeleler sunuyorlar ve mekanız her zaman bunlar ile karşılaşmaya uygun olmayabiliyor. Mesela devasa bir tank niteliğinde olan, ani ağır hasarlar veren bir düşmana karşı ağır bir meka ile pek şansınız olmayabilir. Birazcık daha atik, anlık tepki verebilen ve düşmanın kendi ağırlığını ona dezavantaja çevirebilecek bir meka, şansınızı hayati derecede artırabilir. İşte Armored Core VI’nın stratejik noktası burada belli oluyor.
Oyun içerisinde görev yaptıkça belirli paralar kazanıyoruz. Bu paralar ile sürekli olarak yeni meka parçaları alabiliyor, karakterimizin yapısını değiştirebiliyoruz. Bu yüzden düşmanınıza göre karakterinizi yeniden şekillendirmenin önemi gerçekten büyük oluyor çünkü oyun senden zaten bunu yapmanı istiyor. Peki daha oyunun en başında yaptığınız tek bir meka ile oyunu bitirebilir misiniz? Evet bitirebilirsiniz ama bu sizi gereğinden fazla da zorlayabilir. Çünkü ilerleyen sekanslarda gerçekten çok güzel parçalar açılıyor. En azından benim tecrübem bu yöndeydi.
Oyunu oynarken genel olarak zorlanmasam da acı çektiğim iki ‘’boss’’ dövüşü oldu. Bunlardan bir tanesi oyunun ortalarındaki bir düşmandı. Diğeri de direkt olarak oyunun son ‘’boss’’u. Herhalde sırf bu ikisine toplamda üç saat civarı harcamışımdır. Yani ben de oyunda ilerledikçe, kendi mekamın bu düşmanların yapısına uymadığını ve artık yeni bir meka inşa etmenin zamanının geldiğini gördüm. Tabii bu düşmanların yapısına göre inşa ettiğim mekalar da pek iç açıcı değildi. Eski mekam kadar ısınamadım yani. Onları yenip, eski mekama geri döndüm. Oyunun bize bu özgürlüğü sağlaması ve farklı stratejiler izlememize izin vermesi, bir diğer güzel nokta.
Oynanış elementlerini destekleyen taraftaki görsellik şahane olsa da çevre bakımından sınıfta kalıyor.
Birkaç paragraf yukarıda oyunun aksiyon tarafındaki görselliğinin ne kadar iyi olduğundan ve o müthiş patlama/vuruş efektlerinin arkasında yatan oynanış temelinin ne türde başarılı olduğundan bahsetmiştim. İşte ne yazık ki oyunun çevre tarafı da bir o kadar başarısız. Görsellik açısından değerlendirecek olursak kesinlikle günümüz standartlarında değil ve zaman zaman sırıtabiliyor çünkü görevlerde genel olarak bu çevrede geziniyoruz. Hâliyle sürekli olarak da bu çevre ile etkileşime geçiyoruz.
Tamamen oynanış odaklı olan ve bu oynanış tarafında müthiş işler başaran bir oyun için bu birazcık da boşa serzeniş gibi kalıyor olsa da FromSoftware’in bu görsellik tarafında da birazcık adım atması gerekiyor. Tabii ki sanat tasarımı ve oynanış tarafındaki eşsiz ustalıkları sorgulanamaz. Ben birazcık daha ‘’yerdeki taş’’ gibi basit çevreden bahsediyorum.
Görsellik için açmış olduğum başlık ile birazcık alakasız olsa da Armored Core VI serüvenimin daha en başlarındayken yaşadığım ciddi bir sorun oldu. Oyun, açtığım her saniye çöküyordu ve hiçbir şekilde giremiyordum. Bunu, oyunun ilk bir saatini oynadıktan sonra yaşamaya başladım ve saatlerce verdiğim uğraşlar sonucunda çözemedim. Ertesi gün ise oyunu silip tekrardan yüklediğimde sorunu çözebildim. Dosyalarda da herhangi bir sorun bulunmuyordu.
Sorunu biraz araştırdığımda gelen son bir güncelleme ile birlikte benimle anlık olarak birçok kişinin bu sorunu yaşadığını gördüm. Silip yüklediğimde sorun çözülmüş olsa da ben asıl çözümün ışın izleme seçeneğini kapatmak olduğunu düşünüyorum. Çünkü oyuna yeniden girdiğimde ilk onu kapattım ve bence sorunu bu çözdü. Gene de bu teknik problem, daha ben oyunun en başlarındayken deneyimimi olumsuz etkiledi. Tabii buradan oyunun teknik açıdan sorunlu olduğu gibi bir sonuç çıkmasını istemem. Çünkü oyun optimizasyon konusunda fazlasıyla başarılı. Fazlasıyla stabil çalışıyor. Diğeri muhtemelen benim şansıma denk gelen bir problem oldu.
Birazcık da diğer detaylardan bahsedelim ve incelememizi yavaş yavaş noktalayalım.
Armored Core VI’nın kendi içerisinde bir hikâyesi olduğundan ve bunu daha yavan bir şekilde sunduğundan bahsetmiştim. Bu hikâye sunumu birçok oyuncu için büyük bir eksi gibi görünebilir ama ben pek de garipsemedim. Bence bu birazcık da FromSoftware’in kendi tarzına giriyor ve bu noktada onları öne çıkarıyor. Özellikle seslendirme tarafının fazlasıyla başarılı olması, hikâye sunumunun basitliğini kapatmaya yetiyor.
Tabii basit bir hikâye anlatımı sekansı hiç de kötü bir şey değil. Derin sinematik sahneler, aksiyon dolu konuşma diyalogları ve ani sürprizler olmadan da bu iş yapılabiliyor. Oyunun oynanış tarafı hızlı tempolu ve aksiyon dolu olduğu için bu hikâye anlatımı sekansları birazcık daha oyuncuyu dinlendirecek türden tasarlanmış ve kendisini belli ediyor. Oyunun yapısı da bu dinlenme sekanslarını kucaklayacak cinsten olduğu için Armored Core VI’da hiç sırıtmamış. Bu yüzden bu benim birazcık daha tarafsız bir şekilde baktığım bir konu oldu.
Son söz
Armored Core VI: Fires of Rubicon, bu köklü seriye dair herhangi bir şey bilmiyor olsanız bile meka oyunlarına girişiniz için gerçekten uygun bir yapım. Oynanış tarafındaki başarılı altyapısı ve görevler içerisinde sunduğu ihtişamlı karşılaşmalar ile birlikte gerçekten sürükleyici, eğlenceli ve eşsiz bir oyun olmayı başarıyor. Güzel bir indirim dönemi yakaladığınızda mutlaka bir şansı hak ediyor.
