Avowed İnceleme

Avowed inceleme kopyası, Xbox tarafından Atarita’ya gönderilmiştir.

Avowed, oyuncuya gerçek bir özgürlüğün ne anlama geldiğini çok iyi yansıtıyor. Konuştuğunuz her NPC’ye farklı bir yaklaşımda bulunmak, oyunun dünyasını keşfederken “istediğiniz gibi” keşfetmek ve çok daha fazlası var bu oyunda. Obsidian ismine yaraşır bir iş çıkartmış ortaya. Oyuncuyu eğlendiren, yer yer düşündürten ve zaman zaman kararsız bıraktıran diyalog şeması sayesinde Avowed, hiç fena olmayan bir rol yapma oyunu diyebilirim.  

Avowed içerisinde hikâyemiz bizlere özgürlük vadediyor

Avowed aslında çok muhteşem bir hikâye şemasıyla başlamasa bile oyun akıp gittikçe içinin dolu olduğunu anlamanız uzun sürmüyor. Living Lands adı verilen topraklarda bir veba salgını baş gösteriyor. Bu veba öyle bir veba ki, yakalananı içten içe kemiriyor, kimisini öldürüyor kimisini ise sakat bırakıyor. Zombi türü yürüyen ölülere dönüşenler, hastalığın ilk evresinde fakirlikten sürünenler ve biz. Biz evet, bu hastalığın nedenini araştırmaya yemin etmiş bir elçiyiz biz. Aedyr elçisi olarak tek amacımız, Dreamscourge ismi verilen bu hastalığın ve vebanın kaynağını, nedenini ve çözümünü araştırmak. İşler sandığımız kadar kolay değil tabii. Ortada krallık entrikaları, birbirinin arkasından iş çeviren komutanlar ve yardım bekleyen bir halk mevcut. Hepsine yetişip yetişmemek ise tamamen size kalıyor.  

Size kalıyor dedim çünkü yazının en başında da söylediğim gibi Avowed, oyuncuyu gerçekten özgür bırakan bir yapım. Siz neyi nasıl yapmak istiyorsanız öyle yapabiliyor, hangi tarafı tutacağınıza karar verebiliyor veya seçimler yaparak senaryo akışını şekillendirebiliyorsunuz. Ve bu seçimler öyle sandığınız kadar eften püften de değil. Gerçekten size bir seçim yaptığınızı hissettiren ve hikâye akışını güzel harmanlayan seçimler oluyor. Avowed’ın bu kısmını sevdim diyebilirim. Çünkü özgür hissetmek ve baştan çizilmiş bir yolda yürümediğimi hissetmek bana güzel geldi açıkçası.  

Oyunda isterseniz iyi isterseniz kötü tarafta yer alabiliyorsunuz. Bu konuda çok ciddiyim. Diyaloglarda göstereceğiniz tavır ile kendi yolunuzu kendiniz çizebilirsiniz. İster iyilik timsali bir elçi olup insanlara yardım edersiniz, isterseniz de kötü yolu seçip önünüze geleni kesebilirsiniz! Bu tamamen size kalmış durumda ve hikâye akışı da buna göre şekilleniyor. NPC’lerin sizinle iletişime geçme şekli değişiyor, görevlerdeki yapınız ve hatta karakteristik duruşunuz bile değişiyor.  

Oyunun en başında bir karakter yaratma ekranı ile karşılaşacaksınız. Son zamanlarda çıkan detaylı karakter yaratma ekranlarına alışık olmalısınız. Benim gibi çabuk sıkılan ve sabırsız bir oyuncuysanız da rastgele bir karakter yapıp geçebilirsiniz. Ben yine de birazcık özendim ve tam Türk bıyığı bırakacak şekilde tasarladım karakterimi. Yani oyun içerisinde çok fazla yüzünüz gözükmeyecek ama olsun, her NPC’nin benim gibi yakışıklı bir karakter görmeye hakkı var diye düşünüyorum…  

Karakterimizin bir “Godlike” olduğundan da bahsetmem gerek. Yani tanrısal bazı özelliklere sahip bir karakterimiz var. Godlike olanlar yüzlerinde belirli yaralara, şekil bozukluklarına ve detaylara sahip. Ve bu tür insanlara Tanrının elinin değdiği düşünülüyor, hayır Maradona ile bir alakası yok. NPC’ler ile girdiğiniz diyaloglarda sizin bir Godlike olduklarını öğrendiklerinde everdiği tepkileri görmeniz gerekiyor. Kimisi size hayranlıkla bakarken, kimisi ise bir ucubeymişsiniz gibi davranıyor.

Living Lands adı gibi yaşan bir yer mi?  

Bana sorarsanız pek değil. İyi tarafları da var ancak bana “yaşayan” bir toprak gibi gelmedi açıkçası. Haritası tam bir açık dünya modeli değil. Kısmî olarak görece büyük ve içinde yapabileceğiniz çeşitli aktiviteler var. Ana göreviniz dışında pek tabii yan görevler, soru işareti tadında minik keşfedilecek lokasyonlar ve hazine bulma görevleri mevcut. Grind işlediğini pek söyleyemem keza oyunda bir seviye sistemi yok o yüzden bu yapacaklarınızın çoğunu yapmasınız da olur, bir şey pek kaybetmezsiniz. Yani “ben hikâyenin en derin noktalarını öğrenmek istiyorum!” diyenlerdenseniz, o zaman bu görevlere ve keşiflere koşturmanızda yarar var pek tabii. Oyunda gerçekten işlenmiş bir lore olduğunu söylemem lazım. Ki zaten Avowed’ın Pillars of Eternity evreninde geçtiğini daha önce duymuşsunuzdur. Bu sebeple ince elenip sık dokunan hikâyeler mevcut. Oyunun her köşesinde bir detay bulmak çok mümkün.  

Açıkça söylemek gerekirse Avowed içerisinde bazı görevler çok sıkıcı ve yorucu olabiliyor. Özellikle bazı yan görevler gereksizmiş gibi hissettiriyor ve yaparken verdiğim efor ile sonunda aldığım ödülün eşdeğeri yok gibi hissediyorum. Ama bu her görev için değil, hatırlatmak isterim. Oyunda gerçekten eğlenceli ve yaptığınıza değecek yan görevler de var. Bazen bir olayın izini sürüyor, bazen terk edilmiş bir evde eşya arıyor ve bazen ise klasik olarak bir örümcek yuvasını temizlemeniz gerekiyor. Ve evet, eğer Araknofobi gibi bir fobiniz varsa uyarmak gerek, oyunda bolca örümcek var. Ayarlardan bu kapatılabiliyor mu pek emin değilim.  

Oyuna ilk adım attığımız kısa giriş bölümünün hemen sonrasında uğradığımız Paradis şehri söylendiği kadar büyük. Hem dış kısmı hem de iç kısmı gerçekten dolu hissettiriyor ve muhtemelen 100 NPC ile dolu olacağını sosyal medyada görmüşsünüzdür. Bu muhtemelen doğru, yani muhtemelen diyorum çünkü oturup saymadım ancak şehrin gerçek anlamda kalabalık olduğunu söyleyebilirim. Ziyaret ettiğimiz diğer şehirler bu kadar büyük ve kalabalık değil ancak ticaret amacınızı görüyorlar, benim için önemli olan bu zaten. Ve son zamanlarda devasa büyüklükteki açık dünya oyunlarından çok sıkılmaya başlamıştım. Avowed bu sebeple tam aradığım kıvamda bir oyun oldu. Bölgeler ne büyük ne de küçük, orta halli ve bir uçtan diğerine gitmek dakikalarınızı almıyor. Hatta oyunda hızlı seyahat özelliğini ne kadar kullandım hatırlayamıyorum, o kadar azdır muhtemelen. Bir bineğe de sahip olmadığınız ve her yere koşarak gittiğiniz için böylesi daha iyi olmuş.  

İşte en sevdiğim kısım

Avowed’da gerçekten bayıldığım en ama en iyi nokta savaş özgürlüğü. Ve aynen, seçimlerde yaptığınız gibi burada da aşırı özgür hissediyorsunuz kendinizi. Çift elinizi kullanabiliyor ve her iki elinize de farklı amaçlar için kullanılan silahlar verebiliyorsunuz. Örneğin ben oyunun ilk başlarında kılıç-kalkan ikilisi ile ilerledim. Ancak daha farklı şeyler denemek istediğimden bir süre sonra çift elli balyoza döndüm. Tabii haliyle beni biraz yavaşlattı, daha efektif ve hızlı olmam gerekiyordu bu sebeple tabanca ve büyü kitabına geçtim. Yanıma yaklaşana büyü kitabından bir büyü seçip uyguluyor, uzaktakilere ise tabancamla ateş ediyordum. Ama daha sonra bundan da sıkıldım ve en iyisi ok-yay ikilisine geçeyim dedim. Tabii bu da bir süre sonra çabuk ölmeme neden oldu çünkü kendimi koruyamıyordum.  

Yukarıda anlattıklarım oyun boyunca karşıma çıkan düşmanların farklı tepkiler göstermesi sayesinde bu kadar fazla değişti. Mesela çift elli balyoz veya çift elli kılıç kullanırken çok hasar veriyorsunuz ancak dayanıklılık konusunda zayıf kalıyorsunuz. Haliyle bir süre sonra karşınıza çıkan farklı tipteki düşmanlara yetmemeye başlıyor bu. Yani yeri geldiğinde çevik, yeri geldiğinde ise yüksek hasarlar vermeniz gerekiyor. Bu yüzden oyun size yanınızda 4 adet silah taşıtıyor. Bu silahlardan seçtiğiniz ikisini bir sekmede, diğer ikisini de diğer bir sekmede tutuyorsunuz. Aralarında istediğiniz zaman geçiş yapabiliyor ve düşmanlara karşı kendi oyun stilinizi adapte edebiliyorsunuz.  

Avowed’da bilmeniz gereken bir durum da var. Oyunda silahlarda, düşmanlarda ve zırhlarda bir “kalite” sistemi var. Common Quality ile başlayan bu kalite seviyesi giderek artıyor ve arada Fine Quality, Exceptional Quality gibi şekillere evriliyor. Yani bir nevi silah, zırh ve düşman seviyesi olarak düşünülebilir. Örneğin 3. seviye bir kalite (Exceptional Quality) düşmana 2. seviye bir (Fine Quality) ile hasar vermeye çalışmak biraz yorucu olabiliyor. Bu sebeple oyunda güzel para kazanabilmeli ve tüccarlardan kendinize iyi ürünler almalısınız. Peki keşfettiğimiz yerlerden iyi silahlar ve zırhlar bulamıyor muyuz? Hayır. Yani en azından ben bulamadım. Kendi keşfettiğim veya görev ödülü olarak aldığım hiçbir eşya bana daha iyi bir oyun deneyimi sunmadı. Aksine çoğunu al-sat yaparak paramı kazandım ve bir tüccardan kendime daha iyi eşyalar satın aldım. Belki bana hiç denk gelmemiştir ancak oyun içerisindeki görev ödüllendirmelerinin pek tatminkar olduğunu düşünmüyorum. Ayrıca hal böyle olunca ortada keşif isteği de kalmayabiliyor, çünkü işin ucunda o görevi yapmaya değecek bir ödül alamıyorsunuz her zaman. Sadece senaryonun derinliğini öğrenmek veya birilerine iyilik olsun diye de yan görev yapmak da istemeyebiliyorum.

Avowed’ın dinamiğini beğendiğimi söyleyebilirim. Yani sizi her konuda özgür bırakması gayet hoş ve oyuncu ne isterse onu olmasına izin veriyor. Herhangi bir sınır ve bağlam yok, sadece oyuncuyu düşünmek var derim ben buna. Silahların düşman hasarıyla verdiği tepkimeler benim baya hoşuma gitti. Tok ve gerçekçi hissettirmesinin yanı sıra özellikle dövüş sekanslarındaki seslendirmelerin de başarılı olduğunu düşünüyorum. Ancak aynı şeyi diyaloglarda göremedim. Karakterlerin çoğu çok donuk ve ruhsuz hissettiriyor. Eğer bir karakterin sesini duymazsanız ve söylediği şeyi okumazsanız, onun nasıl bir tepki verdiğini anlayamazsınız. Gülüyor mu yoksa ağlıyor mu belli değil maalesef.  

Yoldaşım da yoldaşım 

Hemen kısa bir başlık altında yine çok kısa bir şekilde yoldaşlarımızdan bahsetmem lazım. Kısa tutmamın sebebi ise size minimum Spoiler vermek. Her yoldaşın kendine ait bir hikâye örgüsü var ve bazılarının yan görevleri bile bulunuyor. Bu yoldaşlar oyun boyunca sizin yanınızda geziyor ve talimatlarınızı dinliyorlar. Özellikle biraz sonra aşağıda bahsedeceğim yoldaş yetenekleri ile her savaştan kolaylıkla sıyrılmak mümkün olabiliyor. Ayrıca bu yoldaşların fikirlerini de alabiliyorsunuz bazen. Diyaloglarda önemli bir karar vermeniz gerektiği zaman yanınızdaki yoldaşlardan düşüncelerini isteyebiliyorsunuz. Genelde bir yoldaşınız diğerinden farklı ve zıt şeyler söylüyor, yani oyun yine size bırakıyor ama onların söyledikleri şeyler bazen mantıklı gelerek diyalogdaki seçiminizi değiştirtebiliyor.  

Bu arada oyunda kamp kurma alanları da mevcut. Bu kamplarda yoldaşlarınızla konuşabiliyor ve onların arka plan hikâyelerini dinleyebiliyorsunuz. Ben pek merak etmedim açıkçası bu yüzden şöyle üstün körü konuşmalar geçirdim, benim için yeterli gibi. Bu kamp alanlarında silahlarınızı geliştirebiliyor, yemek pişirebiliyor ve yoldaşlarınızın kıyafet görünümlerini değiştirebiliyorsunuz. Yukarıda bahsettiğim silah ve zırh kalitesi gibi geliştirmeleri de aha bu kamp içerisinde yapabiliyorsunuz. Tabii yeterli malzemeniz varsa.  

Yetenek ağacımız ve oyun tarzımız  

Yukarıda değindiğim üzere oyunda kullanmak istediğiniz silahları öyle çat pat kullanamıyorsunuz. Hepsi bir nitelik ve yetenek oluşumu istiyor. Ben karakterimi bir savaşçı olarak tasarladığım için büyü sistemlerinde pek iyi değilim. Yer yer bana yardımcı oldu evet ama genel tabloya baktığımız zaman sadece büyü kitabı veya asa ile düşmanları kesebilmem pek mümkün görünmüyor. İşte burada da yetenekler kısmı devreye giriyor.  

Dövüşçü, büyücü ve korucu (Ranger) olarak farklı yetenek ağaçlarınız var. Bu yeteneklerden dilediğiniz gibi bir karakter yaratmanız mümkün. Mesela benim karakterim savaşçı olduğu için büyücü yeteneklerim neredeyse sıfır. Hiçbirini açmadım ve gerek duymadım. Ama içlerinden bazı yetenekler size yarar sağlayabilir. İşte bu sebeple yeniliklere açık olmalı ve oyun stilinizi iyi kavramalısınız. Eğer bir elinizde kılıç diğer elinizde ise tabanca varsa ve böyle bir oyun stili kurmak istiyorsanız, o zaman hem dövüşçü hem de Ranger yeteneklerini iyi harmanlamalısınız. Ha bir de Godlike yetenekleri var tabii.  

Bu tanrısal yetenekler, senaryo ilerledikçe açılıyor ve anladığım kadarıyla hepsini kazanamayabiliyorsunuz. Yani muhtemelen oyun içerisinde yaptığım seçimler yüzünden 1 yada 2 yeteneği atlamış olabilirim. Ama bundan pek emin değilim tabii, sadece düşüncem bu yönde. Tanrısal yetenekleriniz aslında bir nevi “Ultimate” yeteneği gibi düşünülebilir. Oldukça efektif ancak fazla bekleme sürelerine sahipler. Örneğin Dream Touch isimli bir yetenek, yakındaki dostlarınıza can yenilemesi sunarken düşmanlara ise bir miktar hasar veriyor. Ancak bekleme süresi 90 saniye. Yani bu tür tanrısal yetenekler oyun stilinize pek bir değişiklik sunmuyor ama zor anlarda da gerçekten yardımınıza koşabiliyor.  

Yoldaş yeteneklerini de siz belirleyebiliyorsunuz. Hatta bu yeteneklerin alt kollarını da siz seçiyorsunuz. Yani bir yoldaşınıza bir yetenek sunuyorsunuz ama aynı zamanda onun nasıl bir yeteneğe evrileceğini de siz seçiyorsunuz. Yoldaşımız Kai’nin kullandığı Fire and Ire yeteneği, belirli bir noktadan ışınlanarak düşmanın yanına gelmesini ve ona tabancasıyla büyük bir darbe atmasını sağlıyor. Ve bu yeteneği bazen kendi kullanıyor (gerek gördüğü zamanlarda) bazen ise sizin aktif etmeniz gerekiyor. Bu yoldaş yeteneklerini de iyi belirlemeniz lazım. Mesela bir yoldaşın yeteneği, düşmanı sarmaşıklar ile donatarak yere çivilemek. Bu, sürekli size doğu koşan bazı düşmanlara karşı o kadar efektif ki, anlatamam…  

Size bir anımda bahsetmek istiyorum… 

Oyunun ilk bölgesinde Paradis şehrindeyim. Yine bir görevin peşinden koşuyorum ve bu görevin sonunda öğreneceğim bilgi benim için gerçekten önem taşıyor. Şehirde bir bölgeye gitmem söylendi bana. Ancak bu bölgede bir çete kol geziyormuş. Bölgeye girer girmez bunu gördüm zaten. Bir “dev” yanıma yaklaşıp bana dikkatli olmamı ve artık onun bölgesinde olduğumu söyledi. Bir hatama bakarmış artık ölmem. Eğer kolluk kuvvetleri olmasaymış beni anında iki parçaya da bölermiş. Gereksiz şov işte, neyse.  

Görevi yaptım yapmasına ama tam yoluma gidecekken bir bağırışla irkildim. Bir grup çete üyesi bir esnafın önünde dikilmiş ve onu tehdit ediyordu. Buna sessiz mi kalmalıydım? Yani dev herif gelip beni tembihlemişti, gözü üzerimdeydi. Yine de vicdanıma yenik düşerek gittim olay mahaline. Ne olduğunu sordum ve anlayacağınız üzere işler pek yolunda gitmedi, savaşmak zorunda kaldık. Esnafın hayatını kurtardım ama bir baktım ki karşımda beni uyaran o dev var! Aniden saldırıya geçti, baya bir kapışmak zorunda kaldık. Bir süre kapıştıktan sonra tabii onu yendim ve üstündeki eşyaları da arakladım. Daha sonra geldiğim yere geri dönmeden önce kalan tüm çete üyelerini de bir güzel ortadan kaldırdım.

Bu arada ben o dev ile savaşmamayı da seçebilirdim. Belki esnaf yerine çetenin tarafını tutsaydım o çete ile daha iyi bir ilişkim olacaktı. Belki onlardan görev alabilecektim, belki o dev ile farklı bir diyaloğumuz olacaktı, kim bilir. Artık bilemeyiz. Çünkü o çeteyi EZDİM VE GEÇTİM DOSTUM!  

Görsellik ve teknik detaylar 

Bu biraz da sisteminize bağlı aslında. Ben görece orta bir sistemde deneyimledim oyunu ve pek fazla bir sorun yaşadığımı söyleyemem (bu konularda da birazcık şanslıyımdır). Tabii ki yer yer FPS düşmeleri, kare hızında sorunlar ve donanım parçalarının aşırı ısınması gibi sorunlar yaşadım ancak bunlar hızlıca çözülmeyecek şeyler değil. Oyunun gidişatını da baltalayan durumlar olduğunu düşünmüyorum.  

Ancak ve ancak, oyunda bariz bir görsellik sorunu olduğunu söyleyebilirim. En azından çamurlaşma diye tabir edebileceğim bazı durumlarla karşılaştım. Su yüzeylerinin veya bulutların piksel piksel görünmesi oyunumu baltalamasa bile göz zevkimi yordu diyebilirim. Bu durum hakkında geliştiriciler bazı çözümler sunsa bile bende pek işe yaramadı. Muhtemelen ilk gün yaması ile birlikte bu sorunlar ortadan kalkacaktır.

Bitiriyoruz…  

Evet, Avowed incelememizin sonuna geldik. Son dönemlerde devasa açık dünyaları ve binlerce farklı yan görevleriyle karşımıza çıkan oyunlarla kıyasladığımızda Avowed, onların yanında benim için bir cevher gibi kaldı. Özünde bir oyun olduğunu düşünüyorum. Ancak bir RPG deneyimine göre de kısa oyun süresi var. Sadece ana senaryodan gittiğiniz takdirde muhtemelen 25-30 saate oyunu bitirebilirsiniz. Yan görevleri ve diğer aktiviteleri yapmak istediğinizde ise bu süre maksimum 55-60 saate çıkacaktır diye düşünüyorum.  

Mekanik olarak tatminkar, özgürlük açısından muhteşem. Kendine göre ve bir rol yapma oyununa göre eksiklikleri mevcut. Sizler bu incelemeyi okurken ben oyunda bitirmediğim ve “daha sonra yaparım” dediğim yan görevlere geri dönmüş olacağım. Living Land’in bana ihtiyacı var diye düşünüyorum dostlar. Kendinize iyi bakın!