Beyond Good & Evil’in 20 yıl sonra makyajlı şekilde geri dönüşüne, seriyle ciddi bir gönül bağı olmayan birisi olarak ben bile sevinmiştim. Çünkü, bu tür oyunların bugün nesli tehlike altında ve bunları kaybetmeyi göze alamayız. Ne tür oyunlar peki? Gelin Beyond Good & Evil -20th Anniversary Edition‘u inceleyelim ve eski hayranlara ve yeni gelenlere neler vadettiğine göz atalım.
Beyond Good & Evil – 20th Anniversary Edition devam oyununa hazırlık gibi hissettiriyor
Günümüz video oyunları endüstrisinde, eğer bir devam oyunu gelmeyecekse 20 yıllık bir seriyi canlandırmak pek akıl işi değil. Zaten Ubisoft’tan devam oyununun geleceğini de biliyoruz. Sadece… Yolda ayağı takılmış diyelim. Bu remaster ise, yeni oyun gelmeden seriyi hareketlendirme ve eski hayranların hafızalarını tazelerken yenilerini kazanma gayesi güdüyor. Bu çok açık şekilde belli.
Elimizdeki sürüm, ilk oyunun oynanışına ya da hikâyesine dair hiçbir detaya karışılmadan görsellerin, ses ve müziklerin ve birkaç yaşam kalitesi iyileştirmesinin içinde bulunduğu bir paket diyebiliriz. Yeni sürümde otomatik kayıt özelliği gibi can kurtaran özellikler gelmiş ve görsel tamamen yenilenmiş. Kaplamalar ve ışıklandırmalar elden geçirilerek, ihtiyarın daha taze görünmesi sağlanmış. Fakat bu, hala eski bir oyun olduğu ve içerisinde eski oyun ve bölüm tasarımının modasını taşıdığı gerçeğini değiştirmiyor.
Kendisini pek ciddiye almayan eğlence odaklı oyunları özledik
Beyond Good & Evil, bir dünyayı kötü adamlardan kurtarma hikâyesi anlatsa bile bunu o kadar hafif ve makaralı şekilde anlatıyor ki anlatıdan dahi eğlenebiliyoruz. Artık oyunlar sinematik kaygılar nedeniyle daha ciddi ve somurtarak izleyeceğimiz deneyimlere dönüşüyor. Bu nedenle, Beyond Good & Evil gibi alaycı oyunlara ihtiyacımız var.
Örneğin, bu oyunun başında gezegeni uzaydan gelen kötücül bir güç olan DomZ istila ediyor. Ancak elektrik faturamızı ödemediğimiz için koruma kalkanını açamıyoruz ve evimizin etrafında çeşit çeşit uzaylılar gezmeye başlıyor. Sonra üzerimizdeki bir ekipmanın Meksikalı CPU’su “Secundo” bize farklı canlıların fotoğrafını çekerek Bilim Merkezi’ne göndermemiz konusunda tavsiye veriyor. Biz de bu tavsiyeyi ciddiye alarak evdeki çoluk çocuk, börtü böcek kim varsa fotoğrafını çekip merkeze iletiyor ve sonunda elektrik faturamızı ödüyoruz.
Gezegeni kurtarma derdi, oyunun hemen başında omzumuza bir yük gibi bırakılmıyor. Böyle komik başlayan hikâye, bazen ciddi bir tona bürünse de gelebileceği en ciddi hâl, bir komedyenin kötü şakasından sonra seyircilerin suratında kahkahaya hazır bir ifadeyle beklemesi kadar ciddi olabilir. İşte incelemenin başında bahsettiğim “ihtiyacımız olan oyunlar” bunlar. Çünkü anlatıdaki bu eğlence, oyunun tamamına yayılmış ve oynanış da bunun üzerine inşa edilmiş durumda. İnsanlar bugün Nintendo oyunlarına çağın çok gerisinde grafiklerle çıkmalarına karşı neden bu kadar tutkuyla yaklaşıyorsa, Beyond Good & Evil da aynı hisleri uyandıran bir oyun.
Eski tarz oyun ve bölüm tasarımlarını deneyimlemeye hazır mısınız?
Beyond Good & Evil – 20th Anniversary Edition‘u oynamadan önce kendinize bu alt başlıkta vurgulanan soruyu sorun. Çünkü her ne kadar müzikleri baştan kaydedilmiş -gerçekten çok güzeller- ve grafikleri modernleştirilmiş olsa da bu, tasarımsal olarak hala 20 yaşında bir oyun. Örneğin bölümler arasında seyahat ederken, her seferinde L şeklinde bir koridordan koşarak yükleme ekranlarını tetiklemeniz gerekiyor. Zannımca tasarımsal bir karar olarak, bölümler arasındaki geçişin daha “bölümler arasındaki geçiş” gibi hissettirmesi için görmediğimiz bir boşluğa doğru düz koşmamızdan ise böyle bir şey tercih edilmiş. Bugünün oyunlarında çok sık görebileceğiniz bir şey değil.
Oynanışa dokunulmadığı için genel olarak her noktada eski moda bir oyun oynadığınızı hissedeceksiniz. Yani baştan aşağı yenilenmiş bir deneyim -bir remake- beklemek oyuna da haksızlık olacak. Satın alım kararınızda bunu mutlaka değerlendirin.
Peki eski nedir: İyi mi yoksa kötü mü?
Şimdilerde benden -27 yaşındayım- yaşça büyük arkadaşlarımın eski oyunları yâd edip “daha gelmedi böylesi” diye gezmelerini hayretle seyrediyorum -ki bence onlar da büyüklerini öyle seyretmiştir. Peki eski her zaman daha iyi midir? Beyond Good & Evil için bu sorunun yanıtı hem evet, hem de hayır. Örneğin modası geçmiş oyun ve bölüm tasarımı, bugünün oyuncularını yakalamakta çok zorlanacaktır. Çünkü 2015’ten sonra oyun oynamaya başlayan o dönemin çocukları birer müşteriye dönüştüler ve PlayStation 4 döneminde oyunlarla tanıştılar. Bu nedenle hayır; eski bu müşteriler için kötüdür. Çünkü alıştıkları şey bu değil ve bu şey, tasarımsal olarak alıştıklarından daha iyi değil.
Öte yandan, bu kadar eleştirdiğim 2000’ler oyun tasarımı anlayışının harika çalıştığı bir nokta var; boss savaşları ve genel aksiyon. Bugünlerde yine daha önce belirttiğim sinematik kaygılarla üretilen oyunların aksiyonları hep tornadan çıkmış gibi ve özgünlükten uzak. Beyond Good & Evil ise her parçasında özgün bir iş olduğu gibi aksiyonu ve içerisindeki sistemleriyle de bugünün oyunlarına ders verebilecek bir iş.
Örneğin, sevgili Domuz yoldaşımız ihtiyar Pey’j bizi hayatının projesiyle tanıştırıyor. Bu proje, altında jet motorları olan bir çift bot ve bu botların yakıtı ise “Pey’j”in abdominal kaslarının yardımıyla vücudundan attığı gaz. Bu botlarla yükselip kendisini yere bırakarak dövüş esnasında düşmanları zıplatabiliyor ve Jade, onlara vurarak golf oynar gibi pataklayabiliyor. Aynı zamanda bu özellik, bazı platform mekaniklerini kullanırken de işimize yarıyor. Birçok alanda faydalanıyoruz.
Bu tür özgün fikirlerle dolu bir oyun görmek isteyenler için Beyond Good & Evil 20th Anniversary Edition iyi bir seçim olabilir. Fakat oyun tasarımı konusundaki paragraflarca süren uyarılarımı görmezden gelmeyin. Diğer türlü beklediğinizi bulamayabilirsiniz.
Sonuç
Sonuç olarak Beyond Good & Evil, remastered sürümünden bağımsız olarak da çok güzel bir oyun. Bu remaster ise seriye hak ettiği küçük ve gerekli dokunuşları yapıp genel dokuyu pek bozmadan oyuncuların karşısına çıkarmış. İncelememiz biraz geciktiği için internette yeni ışıklandırmalardan şikâyet eden hayranlar gördüm fakat ben eski bir BGE hayranı olmadığım için bu konuda yorum yapmam sağlıklı olmaz. Gördüğümü beğendim ve eski oyun ve bölüm tasarımlarından rahatsız olmayan oyunculara önerebilirim. Nostalji yapmak isteyen eski bir hayransanız, bence bir başka meslektaşımın incelemesini daha okumadan son kararı vermeyin.
Benim oyundan yana aktaracaklarım şimdilik bu kadardı. Bir başka oyunda ve incelemede yeniden görüşmek dileğiyle, sevgi ve oyun ile kalın.
