Blue Prince İnceleme

Blue Prince’in PC inceleme kopyası, Raw Fury tarafından Atarita’ya gönderilmiştir.

Selam! Bugün sizlerle çıkışıyla birlikte oldukça ses getiren bulmaca oyunu Blue Prince’i incelemek için karşınızdayım. Bu türle ilgilenen, ilgilenmeyen; oyunu duyup merak eden ya da sadece inceleme yazımıza denk gelmiş kişileri devamını okumaya davet ediyorum. Bugünkü yazımda hem oyunu incelemek hem de bu oyun vasıtasıyla birkaç şeye değinmek istiyorum. Hazırsanız güne başlayalım.

Rose Red Konağı misali sürekli değişen odalardan odalara yol alıyoruz. Peki ne uğruna?

Hikâyemiz basit, belli başlı yapımlardan aşina olduğumuz ve klasik diyebileceğimiz bir yapıya sahip. Mirası hak ettiğini kanıtlamaya çalışan karakterimizin elde etme sürecine tanıklık ediyoruz. Dikdörtgen yapının karelere bölündüğü ve belli odalar harici her gün dizilişin sıfırlandığı bir malikanedeyiz. Amacımız 46 numaralı odaya ulaşmak. Bizi bekleyen yol basit fakat kurallar oldukça can alıcı. Gün içerisinde elde ettiğimiz ürünleri malikaneden çıkartamıyoruz ve az önce de belirttiğim gibi odaların dizilişi gün bitiminde sıfırlanıyor. Bu süreç bizim işimizi uzatan asıl olay. Peki bu tam olarak nasıl işliyor? Gelin, ona bakalım.

Girişten itibaren bize sunulan üç yolla başlayan toplam beş kare genişliğinde uzun bir alan bizleri bekliyor. Amacımız 46 numaralı odayı bulmak ama oyun sizi yanıltmasın, oda her yerde olabilir. Yani aslında amacımız bir konumdan bir konuma gitmek değil. Bir konumdayken aradığımız konumu oraya getirmek! Biraz daha “Oturduğum yerden iş yapayım.” diyenler için diyebiliriz. Şakası bir yana, birazdan da değineceğim şekilde bu sürecin şans oyununa dönmesi oldukça can sıkıcı olabiliyor. Nasıl mı? Hemen açıklıyorum:

Kapımızın haritada tekabül ettiği yön gereğince konum şekli değişecek tamı tamına üç oda bizlere sunuluyor. Aman diyelim, dikkat edin! Kilitli kapıyla temasımız haricinde hiçbir seferinde oda seçme hamlesini yapmadan kapıdan çekilemiyoruz. Bu oyunun en cezalandırıcı mekaniklerinden birisi budur. Ayrıca oyunun en can alıcı mekaniği olmasından ötürü insanları bağlayacak ve koparacak unsur olarak da bunu çok rahat bir şekilde sunabilirim.

Adımlara ve birimlere dikkat! En ufak bir yanlış, tüm güne mâl olabilir

Gün sınırı için birçok unsurumuz bulunmakta. Oda değiştirdikçe azalan adım sayımız ve kendi kendimizi çıkmaz yola soktuğumuzda ilerleme kaydedemeyişimiz bunlardan en önemlileri. Adım sayısını arttırmak için etrafta, mutfakta ve yemek odasında bulabileceğimiz yemeklerin yanı sıra yatak odaları da bu işe yarıyor. Oyun içerisinde satın alabildiğimiz ya da etrafta bulabildiğimiz uyku göz bandı gibi özelliklerle etkilerini katlayabiliyoruz. Oyunu oynayacak olursanız diye pek sürpriz bozmak istemiyorum. Bu nedenle karşımıza çıkan odaları ve aşmamız gereken durumları çok detaylandırmamayı tercih ediyorum.

Fakat oyun, odaya varabildiğiniz durumlarda size insaflı davranacaktır. Genelde kurcalamanız gereken şey odanın hâlihazırda içinde oluyor. Şayet öyle değilse bile yapısı mutlaka basit ve bence not bile almaya gerek olmadan akılda tutulup yapılabilecek düzeydeler. Yine de tabii ki not almakta fayda var. Oda sıkıntınız olmazsa bunları çözme ve erişme süreci bence gayet tatmin edici.

Odaların özelliği renklere göre ayrılıyor. Yatak odaları mor, daha riskli odalar kırmızı ve geçiş ile araştırma açısından rahat olan bahçe alanları yeşil… gibi çeşitlilikleri mevcut. Hangi renk odanın çıkacağından kuzeye doğru ilerlemenize yardımcı olacak eklentilere kadar gün içerisinde rast gelebilmemiz mümkün fakat bunların hepsi yine şansa dayanıyor. Oyunda ilerlemeniz için neticede belli başlı odaları açmanız, kurcalamanız ve yol almanız şart. Fakat her zaman gerektiği gibi düzen karşımıza çıkmıyor. Tüm uğraşlarınız ve stratejiniz şans eseri bir saniyede yok olabiliyor. Ve bir daha aynı düzeneği ne zaman, nasıl yapacağınızın garantisi kesinlikle verilmiyor.

Oysa oyun bize işleyişi tamamen şans eseri gibi sunsa ama aslında oyuncunun kat ettiği ilerlemeye göre otomatik olarak çıkan odaların garantilenmesi sağlansa… Bu şekilde birinci, bilemedim en azından ikinci sefer gibi yakın bir zamanda gerekli odalar da seçeneklerin içerisine dahil edilse… Oyunların asıl amacı eğlenmektir ve oyuncunun kendini şanslı hissetmesi kesinlikle şanssız hissetmesinden iyidir. Birçok oyun “-mış” gibi yapar, sistemi buna göre kuruludur. Bu oyun da aslında bulmacalarda bunu yapmaya çalışmış ama motivasyonu sağlayacak asıl şeyde eksik bırakılmış gibi düşünüyorum. Yoksa içerik aslında o kadar özenli ve güzel ki… Benim deneyimime tezat gayet şanslı bir deneyim yaşamış bir kişinin yorumları mutlaka bambaşka olacaktır. Böyle güzel bir yapıda böyle olumsuz konuşabilmek büyük talihsizlik diye düşünüyorum. Fakat objektif bakış açısında da en önemli şey bu çünkü sizlere olumlular kadar olumsuzları da sunmak durumundayım. Ve eminim bu küçük değişikliklerle bu oyun başyapıt olurdu.

Şansın yaver gittiği süreçte ne mutlu! Gerekli odalar karşına çıkıyor, yollar sana açılıyor ve rahatlıkla ilerliyorsun. Benim gibi ilk zamanlarda güzel ilerleyebilirsen daha ilk günlerden dört duvarı örtülü odanın kapısını nasıl açabileceğini çözebilirsin. Fakat işte oyun bununla bitmiyor. Oyun sana hem onu aç hem de oraya erişebil diyor. Bunların hepsi bambaşka hamleler ve bambaşka şanslar gerektiriyor. E dediğim gibi şansın yaver gitmezse… Yandın.

Şansınız yaver giderse en tatmin edici, gitmezse en gıcık oyun olabilir

Hâl böyle olunca ben bu oyuna bulmaca oyunu diyemiyorum. Strateji ve Rogue-Lite oyunu demek çok daha doğru olacaktır. Bulmaca namına oyun içerisinde karşımıza çıkan hiçbir şey doğrudan oyunun gidişatında etken değil, yalnızca destek sağlıyor. Belli şekillerde sağlayabildiğimiz kalıcı geliştirmeler bir yana, bu tarz geçici güçlendirme ya da ek anahtar gibi araçları sağlayan bulmacaların gayet basit olduğunu düşünüyorum. Temel matematik ya da mantık sahibi olmanız yetiyor. Bulmaca oyunu beklentisiyle girdiğim için bu konuda büyük hayal kırıklığı yaşadım. Fakat tabii ki de şu yönden de bakmak lazım: Oyun bu kadar şansa dayalı ve her seferinde bağımsız bir gidişat izlerken ve bir tıkla tüm gününüz boşa çıkabiliyorken bulmacalarda ekstra uğraş mantıklı olmayacaktır.

Burada da düşünceyi size bırakıyorum. Ama bir hayatta kalma – korku oyunundaki bulmacaların çok daha uğraşlı olduğunu düşünüyorum. Tamamen inisiyatife bırakılmış ve dört işlemden ibaret olan bulmacaları zor bulup rica ediyorum oyunun ana kaynağı gibi yansıtmayalım. Fakat belirtmekte fayda var, oyunda X sayısının karesi gibi uçuk olmayan sayılarca işlemler bulunmakta. Kalıcı geliştirmelerde şansınız yaver giderse bunlardan kurtulmanız da mümkün. Eh, konu yine şansa geliyor.

Oyun kesinlikle sizin elinizden tutarak anlatan bir yapıda değil. Tamamen deneme-yanılma sistemiyle bir şeyleri kurcalıyor, öğreniyor ve ilerliyorsunuz. Oyunun normal şartlarda bize sunduğu çeşitliliğe bayıldım. Gerek malikane içi, gerek malikane dışı etkileşime girebildiğimiz şeyler oldukça fazla. Gittikçe de artıyor. Fakat bu oda seçim sürecinde motivasyon adına bir cilalanma ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Oyunu ilk çözmeye çalışırken gıcık oldum, hemen ardından bir süre aşırı keyif aldım. Sonra bir çakıldı… çakılış o çakılış.

Abartmıyorum, yaklaşık 6 saatten fazla hiçbir şeye ulaşamayarak bir şeyleri kurcalayıp durmakla geçirdim ve bu çok motivasyon kırıcı. Çünkü oyun bana garanti olarak hangi odaların çıkacağını, sıklığını ve gidişatını sunmuyor. Ben bunları stratejiyle bile tam olarak istediğim gibi düzenleyemiyorum. Kafamda oluşan strateji oyunun ilk saatlerinden itibaren oturmasına rağmen 20 saate yakın oynanış sürecinde bir gram ancak ilerleyebilmişimdir. Bence bu mantıklı ya da keyifli bir oynanış değil.

Bu oyunun potansiyelinin çevrimiçi oynanışla tam olarak arşa çıkacağını düşünüyorum. Hatta çok benzer değil ama oynarken aklıma Carcassonne masa oyunu geldi. Masa oyunu olsaymış çok daha anlaşılır ve tahammül edilebilir bir yanı olduğunu düşünüyorum. Keza bu şekilde oyunun bize sunduğu çeşitliliği anlıyorum ve elimden geldiğince de verimli şekilde kullanmaya çalışıyorum ama oyunun oyuncunun elinden tutmadığı bir süreçte bunun çok da olumlu bir yapıya döndüğünü söyleyemiyorum.

Oyun, minimum 25 saatlik bir oynanış vadediyor. Buna inanmayın. Tamamen şansa dayalı olmasından ötürü çok rahatlıkla 40’a, 60’a hatta 100’e kadar çıkabilir. Oyun bunun garantisini size veremez. Neden mi? Çünkü tamamen şansa dayalı. İşinize yarayacak ve ilerlemenizi sağlayacak oda cevher istiyor, şansınıza oyun o an bıraksa yan odada da cevher çıkmış. Ama oyun sanki yapısı çok kolay ve rahatmış gibi oda seçim menüsünden seni çıkartmadığı için bilmem kaç oynanışta ilk kez düzgün ilerleyen yapınız çöpe gidebiliyor. Bu “Daha dikkatli düşünseydin.” denilerek içinden çıkılacak bir yapı değil. Onu aşıyor.

Bitiş belki yarın, belki yarından da yakın… çeşitlilik içerisinde odasızlık sendorumuna kapılmamaya dikkat!

Mekanikteki çok basit bir değişim belli bir kesim oyuncunun motivasyonunu bambaşka düzeye çıkartabilir. Ki oyuncunun elinden tutmayan yapısını hâlâ işin içine katmıyorum. Buna rağmen gayet etkilenirdi diyorum. Yine de şansınız yaver gider ve oyunu kısa bir sürede bitirirseniz tekrar tekrar oynamanızı tavsiye ederim çünkü örtülü duvarı açmak için bile farklı farklı yollarımız bulunmakta. Diyorum ya, oyun aslında çok güzel dizayn edilmiş. Bu değindiğim olumsuzluklar önünüze çıkmazsa oldukça keyifli deneyimler vadedecektir.

Buradan şuna değinmek istiyorum: Oyunlarda çeşitlilik, derinlik ve detaylar çok önemlidir. Bunlar kesinlikle aradığımız unsurlar ve oyunu baş tacı yapmamız için önemli etkenlerdir. Fakat bir oyunu oyun yapan başta mekaniğidir. Mekaniği eğlenceli ve oyuncuyu oyun içinde tutabilen bir yapıda olmalı ki gerisi bir amaca hizmet etsin. Gün içerisinde oda dağılımına ve oluşturduğunuz oda çeşitlerine göre rengi, görünüşü ve ismi değişen malikane gibi hoş detaylara değinmemek istemem. Gerçekten oyun ince düşünülerek yapılmış. Fakat çok kolay gözden kaçabilen eşyalar gibi yine hiç oyuncu dostu olmayan motive kırıcı unsurlar oyunu oldukça baltalıyor. Üzülerek bunu söylüyorum çünkü bu oyuna gerçekten çok merak ederek başlamıştım. Maalesef ki şansa dayalı yapıda kolaylıkla tekrara düşen, can sıkan hatta sinir bozan yapısı belli bir saat oynanıştan sonra daha çok ağır basıyor.

Bu oyunu hemen bitirmek için değil de arada bir girip oynarsanız belki benim yaşadığım olumsuz duygular sizde bu kadar ağır basmayabilir. Fakat bir taraftan oyunun yapısı da buna uygun değil çünkü strateji oluşturmak için bir şeyleri not almak, yani hatırlamak durumundasınız. Karar tabii ki de sizin. Ben objektif bir şekilde anlatmaya özen gösterdim. Bahsettiğim mekanikler canınızı sıkmazsa görselliği ve çeşitliliğiyle deneyimlenmesi gereken bir oyun. Belki değindiğim unsurları güncellemeyle toparlayabilirler ama yaparlar mı? İşte onu da ben bilmiyorum.

Siz yine de bir kendiniz göz atın, inceleyin. Benim dememe bakarak ilginizi çekebilecek ya da hoşunuza gidebilecek bir oyunun üstünü çizmenizi istemem. Kolay kolay bir oyun sevmemezlik yapmasam da sabır açısından biçilmiş kaftan olduğumu söylemeyeceğim. Game Pass’ten erişim sağlayabiliyorsanız mutlaka şans vermenizi tavsiye ederim. Alıp almamakta emin değilseniz belki indirimleri bekleyebilirsiniz. Size kalmış. Eğer sorunuz olursa aşağıda yine cevaplamaya çalışırım. Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim, bir sonraki oyunda görüşmek üzere! Siz başka yazıya, ben de yeni oyuna geçeyim. Sağlıcakla kalın.