Call of Duty: Black Ops 6 İnceleme

Call of Duty: Black Ops 6 inceleme kopyası, Activision Blizzard tarafından Atarita’ya gönderilmiştir.

İncelemeye başlamadan önce oyun hakkında bahsedeceğim her şeyin sadece senaryo modu ile ilgili olduğunu belirtmek isterim. Dolayısıyla oyunun çevrim içi kısımlarına bu içerikte değinmeyeceğim ve senaryo tarafındaki deneyimimden bahsedeceğim. O hâlde başlayalım.

Senaryo modu beklediğimden çok daha iyiydi.

Geçtiğimiz yıl yine bu dönemlerde çıkan Call of Duty: Modern Warfare III ile birlikte Call of Duty oyunlarına dair kendimce belirlediğim çıta epey bir düşmüştü. Bu oyunda ‘’Open Combat’’ adı altında bir hikâye modu oluşturulmuş ve açık dünyada adeta Warzone oynarcısına tek kişilik bir deneyim oynamaya terk edilmiştik. Call of Duty: Black Ops 6’da da bu sistemin daha gelişmiş versiyonunun karşımıza çıkacağını düşünüyordum. Neyse ki korktuğum başıma gelmedi ve Call of Duty: Black Ops 6, senaryo modu ile beni şaşırtmayı başardı.

Eğer Call of Duty oyunlarında çeşitlilik arayan bir oyuncuysanız Black Ops 6’nın sizi fazlasıyla memnun edeceğini söyleyebilirim çünkü yapımcıların senaryo modunda en çok odaklandığı nokta gerçekten de bu olmuş. Senaryo, yaklaşık 6 ila 8 saatlik bir deneyim olsa da bunun dolu dolu geçtiğini hissediyorsunuz çünkü her bölümde farklı bir kurgu ve akış ile karşılaşıyorsunuz. Örneğin bu bölümlerden bir tanesinde kendinizi adeta bir korku oyununda buluyorsunuz ve yakın dövüşün öne çıktığı taktiksel bir oynanış izlemeniz gerekiyor.

Bir tanesinde ise oyun sizi açık dünyada serbest bırakıyor ve dört farklı askeri aracı patlatmanızı istiyor. Bu görevde de serbestlik öne çıkıyor ve kendi stratejilerinizi oluşturmanıza olanak sağlanıyor. Yani gidişat, sizin oynanış tarzınıza göre belirleniyor. Modern Warfare III vakasından sonra bu tarz bir Call of Duty oyunu ile karşılaşmak oldukça hoşuma gitti açıkçası ama yine de bu noktada şöyle bir eleştiride bulunmak isterim ki keşke yapımcılar bu denli bir çeşitliliğe odaklanırken görev yapısında da küçük oynamalar yapsaymış.

Pek sürprizleri bozmadan anlatmaya çalışıyorum fakat bu tarz bölümler oynarken ‘’4 farklı aracı patlat’’, ‘’4 yönetici kartı bul’’ gibi motivasyonlar çok klişe kalıyor ve oyunun sürükleyiciliğine zarar veriyor. Bence Call of Duty: Black Ops 6 her ne kadar iyi bir oyun olsa da bu noktada daha iyi bir iş ortaya koyabilirmiş. Yine de son Call of Duty oyunundan sonra ciddi bir gelişim gösterdiğini söyleyebilirim. Özellikle doğrudan aksiyona odaklanan bazı sinematik sekanslar çok başarılıydı. Yani şahane aksiyon sahneleri deneyimlemek isteyenler de aradığını alacaktır. Zaten Call of Duty, oynanış ve çatışma dinamikleri gibi noktaları yıllar önce çözdü ve bu alanda türünün en iyilerinden.

Ana menüler ne yazık ki her zamanki gibi karmakarışık.

Call of Duty: Black Ops 6’ya girdiğimde, Call of Duty’nin özellikle ana menü konusunda oyuncuya ne kadar zorluk çıkardığını hatırladım. Her seferinde karşıma çıkan ‘’Update Requires Restart’’ yazısı, karmaşık ekran ve oradan oraya tıklamaya çalışmak derken gerçekten aradığınız şeye girebilmek meşakkatli bir iş.

Aslında bence bu, Call of Duty’de yıllardır devam etmekte olan bir sorun. Yıllar önce Call of Duty’nin çevrim içi kısmında yüzlerce saat geçirmiş bir oyuncu olarak yine bu tarz problemler ile karşılaştığımı söyleyebilirim. Bu konuda bir şey yapılmadığına göre oyuncuların geneli memnun herhalde diyeceğim fakat bence kesinlikle çok kullanışsız bir tercih.

Her şeye rağmen özlediğim türden bir deneyimdi.

Call of Duty: Black Ops 6’nın eleştireceğim son bir noktası var o da çevre etkileşimlerinin daha iyi olabileceği. Deneyimlemiş olduğum bir sekans ile örnekleyecek olursam, büyük bir kapalı alanda çatışmadaydım ve düşmanı köşeye sıkıştırmıştık. Dev bir beyaz ışık doğrudan bana vuruyordu ve görüş alanımı ciddi anlamda kısıtlıyordu. Ben de bu ışığı patlatmak ve düşmana karşı görüş avantajımı geri kazanmak için ateş ettim fakat bir de ne göreyim? Ne yaparsam yapayım ışığı patlatamıyorum. Bence böyle temel bir şeyin dahi çevre etkileşimine dahil olmaması oyunun taktiksel ve sürükleyici oynanışını etkiler.

Örneğin ben o an atmosferden koptum. Tabii atmosfer açısından gerçekten kuvvetli bir oyun olduğu ve işini de çok iyi yaptığı için geri dahil olmam pek de zor olmadı fakat bu tarz detaylar benim için önemli. Call of Duty: Black Ops 6, her şeye rağmen gerçekten de özlediğim türden bir deneyimdi. Oynanış kalitesi, sunduğu çeşitlilik ve müthiş çatışma atmosferi derken sinematik birinci şahıs nişancı deneyimlerinin neredeyse ortadan kaybolduğu bu dönemlerde gerçekten keyifli bir tecrübe sunuyor.

Yani her ne kadar eleştirdiğim noktalar olsa da görev yapısını beğendiğim bir Black Ops oyunu oldu. Özellikle son Call of Duty oyunundan sonra serinin gidişatı konusunda umutlarımın yeniden yeşermesine de vesile oldu. Üstelik Microsoft satın alımının da tamamlanması ile birlikte Black Ops 6’nın Xbox Game Pass’e de eklendiğini düşünecek olursak sürükleyici bir birinci şahıs nişancı deneyimi yaşamak isteyen herkes rahatlıkla erişebiliyor. Dolayısıyla fiyat konusuna girmeye pek gerek yok.

Call of Duty: Black Ops 6’nın güçlü olduğu noktalardan bir diğeri ise animasyonlar ve ses tasarımı. Ben oyunun özellikle çatışma dinamiklerini çok beğendim. Silahların kullanımı, çeşitliliği ve ‘’vuruş hissi’’ olarak adlandırdığımız hem silahların hem de düşmanların tepkimesi gerçekten fazlasıyla başarılı. Bu da atmosfere büyük oranda güç katan bir etken. Oyunun ses konusunda da oldukça iyi bir iş çıkardığını düşünüyorum. Zaten Activision’ın bu konuda iyi olduğunu söylemiştim ama ben yine de Black Ops 6’da da iyi iş çıkardıklarından bahsetmiş olayım.

Son sözler

Call of Duty: Black Ops 6, yorucu düzeninizden uzaklaşmak ve kafa dağıtmak için oynayabileceğiniz yaklaşık 6 saatlik bir sinematik aksiyon deneyimi sunuyor. Şu zamanlarda pek de rakibi olmadığını söyleyecek olursak sürükleyici bir Call of Duty macerası arayanlar için kesinlikle bir şansı hak ediyor.