Focus Entertainment, “Focus Indie Series” çatısı altında oldukça özgün işlere imza atıyor. Yazın başında çıkan Dordogne ve Starfield ile aynı çıkış gününü paylaşan Chants of Sennaar, bunun en iyi örnekleri.
Olaya Fransız kalmak: Chants of Sennaar İnceleme
Bugüne kadar pek çok “farklı” oyun oynadım. Hepsi ama görsel dilleriyle ama oynanış mekanikleriyle türdeşlerinden ayrılıyordu. Bu özgün isimlerin arasında direkt “gariplikleriyle” öne çıkanlar da vardı. Bir dağ olduğumuz Mountain veya bir ekmeği kontrol ettiğimiz I Am Bread gibi. İşte, bunca şey oynadım ama Chants of Sennaar gibisine zannediyorum ki rastlamadım. Farklı mı? Kesinlikle. Garip mi? Fazlasıyla. Bu oyun “Fransız kalmak” deyiminin adeta canlı bir karşılığı!
Meşhur seri katil Zodiac’ı ve onun şifreli mesajlarını çoğunuz biliyordur. Hakkında yapılan, başrollerini Robert Downey Jr. ve Jake Gyllenhaal’ın paylaştığı filmi de yine çoğunuz izlemiştir. İzlemeyen de bu gece açsın izlesin, 10 numara filmdir. Neyse, konudan sapmayalım. Zodiac’ın bazı şifreli mesajları ve o mesajlardaki garip semboller bugün bile çözülemedi. Peki ben bütün bunları neden anlatıyorum? Chants of Senaar, Zodiac’tan fazlasıyla esinlenmiş gibi de ondan.
Bir oyun düşünün ki, hiçbir diyalogu yok. Daha doğrusu var ama konuşmalar çeşitli sembollerden oluşuyor. Söylenenleri anlamak için sembollerin anlamını bir şekilde çözmek zorundasınız. Sembollerin anlamını öğrenmeden oyunda ilerlemek veya etrafta ne olup bittiğini anlamak imkansız. İşte, fazlasıyla zor bir bulmaca oyunu olan Chants of Senaar’ın sunduğu deneyim tam olarak bu.
Are you disco?
Chants of Senaar, antik uygarlıklardan, daha çok Hammurabi ve Asma Bahçeleri ile bildiğimiz Babil’in bir efsanesini konu alıyor. Karakterimiz, cüppeli bir yolcu. Yolculuğumuz boyunca artık geçmişini unutmuş ve birbiriyle iletişim kuramaz hale gelmiş bir grup insanla karşılaşıyoruz. Maceramıza devam edebilmek için bu insanların çetrefilli dillerini öğreniyor ve dillerini öğrenebildiğimiz kadarıyla karşımıza çıkan bulmacaları çözüyoruz.
Oyun elbet arka planında daha çok şey anlatıyordur ama ben bu kadarını anlayabildim. Hatta bu yazdıklarımı da oyunun Steam sayfasındaki bilgilerden derledim diyebilirim. Malum, her şey sembollerden oluşunca işin anlatı tarafı iyice zayıf kalıyor. Tabii dili çözdükçe oyun daha anlaşılabilir hale geliyordur eminim. Hikayedeki eksik parçaların tamamlanması için yeni kelimeler öğrendikçe sürekli geriye gitmek de gerekebilir. Bu konularda maalesef çok net konuşamıyorum. Anlayabileceğiniz üzere oyunu bitiremedim çünkü.
Neden bitiremediğime gelirsek… Chants of Senaar, fazlasıyla keşfe dayalı bir oyun. Gizemli ve büyülü dünyası etrafı keşfetmeyi bir hayli keyifli kılıyor. Bu konuda bir sıkıntım yok. Ama anlatının zayıf, yönergelerin de neredeyse hiç olmadığı bir oyunda amaç çok çabuk silikleşiyor. Ben oyunun içinde adeta kayboldum; ne yapmam gerektiğini bir türlü anlayamadım. Ezkaza bir kelimenin anlamını öğrendiğimde ya da bir eşya bulduğumda bir sonraki adımımı bir türlü kestiremedim. Bu da aynı yerlerde defalarca kez dolaşmama ve en sonunda da doğal olarak pes etmeme yol açtı.
Gördüğüm kadarıyla
Chants of Senaar’ı yarıda bıraksam da sanıyorum sunduğu çoğu şeyi gördüm. Oynanış tarafı, bu sembol mevzusunun dışında bolca bulmacaya ve bazı gizlilik ögelerine ev sahipliği yapıyor. Gelin biraz bunlardan konuşalım.
İlk olarak, oyunun bulmaca havuzu gerçekten geniş. Bulmacalar birbirine benzemiyor ve yaptığınız şeyler sürekli değişiklik gösteriyor. Bu tipteki oyunlar genelde tek bir mekaniğe bel bağladığından, kendimi oyun boyunca aynı bulmaca tipinin farklı varyasyonlarıyla karşılaşmaya hazırlamıştım. Bu konuda yanılmak, en azından oynadığım kadarıyla, beni gerçekten mutlu etti.
Gelgelelim birkaç tanesi hariç bulmacalar pek de zor değildi. Tatlı bir zorlukları olduğunu inkar edemem ama bu biraz da yönerge eksikliğinden kaynaklanıyordu işte. Yoksa çoğu bulmacanın mantığını daha ilk görüşte kavrıyorsunuz. Asıl olay sembollerin anlamını çözmekte yatıyor.
Gizlilik kısımlarına gelirsek, beni pek çekebildiklerini söyleyemeyeceğim. Hani gönül rahatlığıyla olmasalar da olurmuş diyebiliyorum. Tabii ilerledikçe yeni unsurlar ve düşman tipleri oyuna dahil oluyorsa bir şey diyemem.
“Sen birisini andırıyorsun ama…”
Yazıyı noktalamadan önce oyunun sanatsal yönüne birkaç parantez açmak şart. Chants of Senaar, bana ciddi manada Journey’i anımsattı. Belki grafikleriyle değil ama o uçsuz bucaksız çölü, gizemli karakteri ve genel “iletişimsizlik” haliyle. Gerçi şimdi böyle sayınca iki isim arasında düşündüğümden çok daha benzerlik olduğunu fark ettim. Journey’den esinlenilmiş yüksek ihtimalle.
Ses ve müzik tasarımına gelirsek, geliştirici ekibin bu konuda harika bir iş çıkardığını söyleyebilirim. Diyaloglar sembollerden oluştuğu için ortada seslendirmelik bir durum yoktu zaten. Ambiyans müzikleriyse iyi bir tercih olmuş. Chants of Senaar, müzikleri bitirdiğiniz anda aklınızdan silinen ama ortamda “Onun müzikleri iyiydi ya.” diyeceğiniz oyunlardan.
