Indiana Jones and the Great Circle İnceleme

Indiana Jones and the Great Circle inceleme kopyası, Bethesda Softworks tarafından Atarita’ya gönderilmiştir.

Geç gelen bir Indiana Jones incelemesi ile karşınızdayım. Çocukluğumdan beri filmlerini sayısız kez izlediğim, kötü film uyarlamalarından çıkarak karşımıza gelen oyunlarını oynadığım ve çizgi romanlarını okuduğum Indy, artık gerçekten güzel bir oyuna sahip. Hataları var mı? Elbette. Optimizasyon problemi var mı? Kesinlikle. Peki benim sistemim bu oyunda tahtalı köyü boyladı mı? Pek tabii. Indiana Jones and the Great Circle incelemesine hoş geldiniz dostlar.  

Indiana bu sefer daha “bütçeli”

Filmlerini sayısız kere izlemiş birisi olarak Indiana’nın Great Circle ile birlikte tekrar geri döndüğünü müjdelemek isterim. Çok uzun zamandır film tarihinin en ikonik karakterlerinden birisi olan Indiana’ya ait büyük bütçeli bir oyun oynamak (tabii buna oynamak denirse! Şeytan diyor bas parayı en iyi sistemi al!) gerçekten güzel hissettirdi. Daha önce Fate of Atlantis, Staff of Kings ve Last Crusade oyunlarını da oynamıştım ancak en beğendiğim yapım şüphesiz Emperor’s Tomb olmuştu. Şimdiye kadar yapılmış en büyük bütçeli Indiana Jones oyunuydu ve hatta oyunun bir bölümünde İstanbul’u ziyaret etme şansımız olmuştu.  

Great Circle ise şu yukarıda saydığım oyunları bütçe açısından resmen ikiye katlayan bir yapım. Wolfenstein serisiyle tanıdığımız Machine Games geliştiriyor ve Bethesda yayınlıyor. 1981 yılında çıkan Raiders of the Lost Ark ve 1989 yılında vizyona giren Temple of Doom filmleri arasında geçen bir hikâyeye dalıyoruz. Genç Indiana, henüz dinamikliğinin baş yıllarında hem de FPS oyunuyla karşımızda. Bir dakika, FPS mi? 

FPS bir Indiana Jones oyunu  

Doğru duydunuz evet, belki bilmeyenler vardır. Great Circle, tamamen birinci şahıs kamera açısına odaklı bir Indiana Jones oyunu. Yani karakteri kontrol ederken vücudunu görmüyor, gözlerinden görüyoruz. Bu durum başlarda biraz tartışmaya neden oldu. Herhangi bir Indiana Jones oyununda birinci şahıs kamera açısı kullanılması bazı oyuncuları rahatsız etmişti çünkü bu durumun iyi kotarılamayacağı düşünülmüştü. Gelgelelim durum hiç sandığınız gibi değil. FPS bir Indiana oyunu, gerçekten cuk diye oturmuş durumda.  

Yalnız şöyle bir durum var, tüm oyun FPS değil. Yani sinematikler ve bazı sekanslar bize üçüncü şahıs kamera açısıyla gösteriliyor. Sinematikleri bir kenara bıraktığımızda, örneğin kırbacımızla bir yerden sallandığımızda, tırmandığımızda veya çıkıntıları geçtiğimizde kamera açısı otomatik olarak üçüncü şahıs moduna geçiyor. Ve bu geçiş gerçekten harika bir şekilde yedirilmiş oyuna. Normal şartlarda yayınlanan fragmanlarda birinci şahıstan üçüncü şahısa geçişlerde bariz bir donukluk ve “olmamışlık” hissediliyordu. Lakin oyun içerisine bu durum çok güzel yedirilmiş ve sizi hiç rahatsız etmiyor.  

Peki oyunun hikâyesi ne? Yani bize ne anlatılmaya çalışılıyor? Durum şöyle dostlar; Great Circle’ın açılış kısmı, bizleri 1981 yılında çekilen ilk filmin başına götürüyor. İkonik sahnelerden birisini tekrar deneyimlemek ve bu sefer kendi düşüncelerimiz ile oynamak çok duygulandırıcı olmuş. Ama tabii ki bu açılış sahnesi senaryonun geri kalanını etkilemiyor. Indiana’nın görevli olduğu Marshall Koleji’ni hepiniz bilirsiniz. Hani gündüzleri öğretmen, geceleri hazine avcısı gibi… Şaka şaka. Marshall’dan çalınan bir “Cat Mummy”, yani kedi mumyası heykelciğinin peşine düşen Indiana, bu heykelciğin neden çalındığını anlamak adına önce Vatikan’a seyahat ediyor. Burada ise esas maceramız başlıyor diyebiliriz. Vatikan’da artık bize yarı açık dünya, keşfedilebilecek gizemler, takip edilebilecek hikâyeler ve toplanılabilecek içerikler sunuluyor. Vatikan’dan sonraki durağımız ise benim bayıldığım bir yer olan Mısır, Piramitler.  

Şu “yarı açık dünya” kısmına biraz değinmek lazım. Oyunda gittiğiniz her bölge size keşfedilebilir bazı lokasyonlar sunuyor. Yani kısmî bir açık dünya diyebiliriz buna. Ne çok büyük ne de çok küçük. Her köşesinde çözülmeyi bekleyen bir gizem ve toplanılabilir dokümanlar bulunuyor. Tabii bu alanlarda girebileceğiniz ve giremeyeceğiniz kısımlar var. Örneğin Indiana’nın klasik kıyafeti ile düşman dolu bir bölgeye elinizi kolunuzu sallayarak giremezsiniz. Ya gizli olacaksınız ya da kılık değiştireceksiniz. İşte işin güzelliği de burada başlıyor. Yani oyunda bir bölgeye ulaşabilmek için izleyebileceğiniz birden fazla yol mevcut. İster kılık değiştirir girer (ama çok dikkat çekmemeye çalışır), ister gizlice takılır, isterseniz de yolunuza çıkan tüm düşmanları egale edebilirsiniz.  

Atmosfer muazzam, kendimi gerçek bir arkeolog gibi hissettim  

Evet, bu başlık oldukça doğru. Çünkü Indiana Jones and the Great Circle sizi gerçekten tarihçi bir arkeolog gibi hissettiriyor. Gittiğiniz lokasyonlardaki minik gizemleri çözmek, yan görevleri kabul edip bazen dedektif kılığına girmek ve insanlara yardım etmek tam Indiana’ya göre bir iş. Filmlerden aldığınız o nostaljik dokuyu hissetmeniz çok olası. Ayrıca yukarıda da bahsettiğim ve etrafta gezerken karşınıza çıkan dokümanlar sayesinde de etrafın ve senaryonun gidişatını çok daha net bir şekilde anlayabiliyorsunuz. Bu insanlar kim, ne yer ne içer, neden buradalar gibi soruların cevaplarını bulmak için bu dokümanları okumanızı tavsiye ederim. Hatta bazılarında gerçek tarihsel bilgiler de mevcut.  

Özellikle benim en çok sevdiğim lokasyon Piramitler bölgesi oldu. 1930’lu yıllarda işgale uğramış bu topraklarda düşmanlar kol gezerken hem halkın garibanlığını görüyor hem de onlara yardım etmek istiyorsunuz. Mısır’ın antik gizemlerinin bazılarını da bu süreçte görme şansınız bulunuyor. Yani ana senaryoyu deneyimlemeden de Great Circle’dan keyif almak pek mümkün. Ama neden deneyimlemeyesiniz ki zaten?

Öte yandan biraz şu “gizlilik” olayına da değinmek istiyorum. Oyun çıktığında özellikle sosyal medyada “zorunlu gizlilik” olduğu konusunda büyük tartışmalar dönmüştü. Bence hiç öyle değil. Elbette gizli gitmediğiniz zaman çok fazla zorlanacağınız ve başınıza 10 tane askerin düşeceği bir senaryo ile karşılaşabilirsiniz lakin “her bölüm” gizli gitmek zorunda değilsiniz. Eğer yeterince kurnazsanız o zaman kılık değiştirme sistemiyle düşmanları direkt saf dışı bırakabilirsiniz. Sadece doğru kıyafetin nerede olduğunu bulmak gerekiyor bazen. Tabii ki her bölümde bu seçenek size sunulmuyor yani yoksa oyunun sonuna kadar düşman üniformalarından birisini giyerek ilerleyebilirdik. Eğer herhangi bir Indiana Jones içeriği tükettiyseniz, o zaman karakterin bazen dikkat çekmeden ve gizli ilerlediğini, düşmanlarını takip ettiğini, onların sohbetlerine kulak misafiri olduğunu ve doğru zamanda doğru yerde olması gerektiğini bilirsiniz.   

Bulmacalar, ah o bulmacalar

Bir Indiana Jones hikâyesinin olmazsa olmazı da tabii ki bulmacaları. Keşfettiğiniz gizli antik tapınaklarda yine antik kalıntıları incelerken başınıza nelerin geleceğini bilemezsiniz. Bu yüzden hem oynanışla hem de sinematikle yoğurulmuş bazı bulmacalar var oyun içinde. Doğru kolu çekmek, doğru nesneyi itmek veya doğru zamanlamayı tutturmak gibi ufak görünen ama bazı zamanlar gerçekten kafa yoracağınız bulmacalar mevcut.  

Eğer bu tür içerikleri seviyorsanız yani bulmacalar, gizemler, antik tapınaklar, keşfedilmeyi bekleyen sırlar ve tarihsel kalıntılar gibi, o zaman Great Circle gerçekten ama gerçekten size göre bir oyun. Yani yeni nesil oyuncular için bir nevi Uncharted ve Tomb Raider minvalinde diyebiliriz. Yeni nesil diyorum çünkü bazı oyuncular Uncharted’ın veya Tomb Raider’ın aslında Indiana Jones ve hikâyelerinden ilham aldığını bilmiyor olabilir.  

Değinmek istediğim bir nokta daha var. O da oyunun yapay zekası. Maalesef Indiana Jones and the Great Circle, NPC kısmında çuvallamış. Yapay zeka pek bir tepkisiz ve donuk, sizi fark etmeleri çok uzun sürüyor, yeri geldiğinde gitmesi gereken rotasyonda gitmeyip takılıyor gibi sorunlar mevcut. Yani oyun baltalayıcı bir durum yok ancak insan biraz daha tepkisel yönü kuvvetli NPC’ler görmek isterdi açıkçası.

Gerçek bir tarihi keşfe çıksam ancak bu kadar zorlanırdım…

Yani gönül isterdi ki muhteşem bir sisteme sahip olayım, Great Circle’da güzel bir optimizasyona sahip olsun ama, maalesef işler öyle yürümüyor. Oyundan bu şekilde alabildiğim tüm verimi almaya çalıştım, aldım almasına ama istenen sistem özellikleri benim boyumu biraz aştığı için çok zorluklar çektim. Haliyle optimizasyon da biraz sıkıntılı olunca bu inceleme bir hayli uzamış oldu. Bazen çok kolay görünen bir olayı geçmem saatlerimi aldı, çünkü düşük FPS sorunları yaşadım. DLSS veya Frame Generation gibi özellikler de günümü kurtarmaya yetmedi maalesef.  

İşte bu sebeple içim biraz buruk ama aynı zamanda keyifli. Neticede yıllardan sonra böyle bir Indiana Jones oyunu her zaman nasip olmaz. Hele ki filmlerden gelen nostaljik havayı, Indiana atmosferini, evrenin kendi mizahını ve gerçekçi tarihsel olayları da yakından görebilmek beni çocukluğuma götürdü. Son dönemlerde böyle keyif almak istediğim ama çok zorlandığım bir oyun oynamamıştım. Great Circle bunu ziyadesiyle başardı. Keyif verdi, ama yeri geldiğinde keyfimi benden almayı da bildi.