Son dönemlerde oynadığım en iyi oyunlardan birisi oldu Jusant. Bu kadar duygu yüklü bir hikayeyi metin kullanmadan sadece görüntü ve ses ile bizlere aktarması gerçekten çok ilginç. İşin daha garip bir yanı ise bu anlatılanları çok iyi bir şekilde anlayabiliyor olmanız. Sadece tırmanarak bir yere ulaşmaya çalıştığımız oyun nasıl bu kadar ilgi çekici olabilir ki? İşte karşınızda Jusant;
Bir tırmanış hikayesi
Jusant dışarıdan sadece bir dağa tırmandığımız oyun olarak görülebilir. Çünkü yayımlanan fragmanlara ve ekran görüntülerine baktığınız zaman ana metni hemen anlamayabiliyorsunuz. Oyunun içerisine girmek ve kendinizi o atmosfer içerisinde hissetmeniz gerekiyor. İşte Jusant, oyuncuyu önemsediğini gösteren bazı alt metinlere sahip. Sadece tırmanmaktan ziyade oyuncuya keşif elementlerini de sunmayı başarabiliyor. Farklı biyomlar ve farklı zorluklar içerisinde bir oraya bir buraya tırmanıyor ve yeni şeyler keşfediyorsunuz. Terk edilmiş lokasyonlardaki geçmişin gizemlerini araştırıyorsunuz.
Oyuna ilk başladığımda sadece tırmanış mekaniğinin bile ne kadar özverili tasarlandığına şahit oldum aslında. Burada beni çeken bir şeyler vardı. Son zamanlarda sıkıldığım ve artık klişeleşmiş hikayeleriyle beni bayan oyunlardan çok daha güzeldi bu serüven. Biraz şey gibi, 10 serilik bir filmi artık izlemekten sıkılırsınız ya, işte Jusant sinema salonlarına gelen yeni bir film ve çok başarılı duruyor. Gerçekten çok ama çok iyi.
Karakterimiz ve minik dostumuz Ballast
Bu muhteşem tırmanış esnasında yanımızda tatlı bir dostumuz da bulunuyor. Adı Ballast olan ve sudan oluşan bu dostumuz, bize tırmanışlarımız esnasında yardımcı oluyor. Örneğin daha yukarı ulaşmaya çalıştığımız bir durumda etraftaki sarmaşıkları bizim için harekete geçirerek önümüze farklı yollar açıyor. Bu gibi doğayı kullanmamız gereken durumlarda kendisi bize hayli destek sağlıyor.
Ana karakterimiz ise dostuna bağlı olan sadık bir arkadaş gibi hareket ediyor. Onu koruyor, kolluyor ve aynı zamanda senaryoya göre yardımcı oluyor aslında. Bu tırmanışın elbet bir sonu var fakat oyunun başından beri nereye ulaşmaya çalıştığımız bize sadece parça parça lanse ediliyor. Terk edilmiş lokasyonlarda bulduğumuz kağıt notlar haricinde amacımızın ne olduğunu anlamak biraz zor oluyor (en azından oyunun başlarında). Bu notlar içerisinde de kesin olarak ne yapmaya çalıştığımız söylenmiyor ancak ipucu veriyor. Aynı zamanda oranın neden terk edildiğini de açıklayıcı bazı detaylara yer veriliyor.
Karakter gelişimi yok, düşmanlar yok, sadece ilerleme var
Başlıktaki gibi detaylar oyun içerisinde yer almıyor. Sadece ilerlemeye çalıştığımız ve bu süreçte çevre ile adeta diyaloğa girdiğimiz sekanslar yer alıyor. Yani karakterimizi geliştireceğimiz bir yetenek ağacımız veya dövüşmek zorunda kaldığımız bir düşman yok. Tatlı bir hikaye ve tatlı iki dost arasında geçen duygusal bağımız var. Ve bunları sadece biz bir dağa tırmanırken yaşıyoruz. Tabii dağ dümdüz tırmanılabilir bir yer değil. Girintili çıkıntılı ve farklı lokasyonları olan bir mekanlar bütünü aslında. İçerisinde terk edilmiş köyler ve kasabalar var. Aynı zamanda farklı mağaralar ve duvarlara oyulmuş bazı resimler var. Bu resimleri Ballast aracılığı ile aydınlatabiliyoruz ve bize ne anlatmak istediğini görebiliyoruz.
Oyun dinamiği bu şekilde olduğu için çok fazla detay vermem mümkün değil. Çünkü yapılabilecekler genel olarak bu kadar aslında. 7-8 saate biten bir macera içerisinde sadece tırmanış ve duygu dolu bir hikaye arayüzü bizleri karşılıyor dersem yalan olmaz. Ancak görsel açıdan oldukça kuvvetli bir oyun. Her ne kadar bir “sanat eseri” olarak nitelendirilemese bile çevre detayları ve modellemeler gayet başarılı. Yani içerisindeki atmosferi güzel yansıtmayı başarabilen unsurlar barındırıyor. Tırmandığımız lokasyonlardaki yaşanmışlığı hissedebilmeniz açısından tasarlanan detaylar da gayet güzel. Sizi hem yalnızlığın hem de yaşanmışlığın olduğu bir auraya itiyor bu tür detaylar.
Jusant’ın en ilginç tarafı, tırmanış mekaniği
Bana göre oyunun en ilginç tarafı karakterimiz tırmanırken kullanılan mekanikler. Çünkü yeri geldiğinde kafa karıştırıcı ve zorlayıcı olabiliyor. Şöyle ki; ben oyunu bir gamepad üzerinde oynadım ve size de bunu tavsiye ediyorum. Karakterimiz bir yere tırmanırken kontrolcümüzdeki L2 ve R2 tuşlarını kullanıyoruz. L2 bizim sol kolumuzu, R2 ise bizim sağ kolumuzu ifade ediyor aslında. Bir yere tırmanırken bu iki tuşu da aralıklı ve efektif kullanmamız lazım. Sadece birisine basılı tutarsak karakterimiz o koluyla asılı kalıyor. Ama ikisini de bırakırsak veya basılı tutmazsak karakterimiz tırmandığı yerden düşüyor.
İlginç olan taraf ise bu tırmanışların kısa sürmemesinden kaynaklanıyor. Öyle 2 dakika bir yere tırmandın sonra 10 dakika etrafta gezdin durumu söz konusu değil. Burada işler tam tersi. 10 dakikaya çıkan tırmanma sekansları bile var içerisinde. Bu yüzden tuşları efektif kullanmak bir yana, dikkatli kullanmanız çok daha elzem. Uzun bir tırmanışın ortalarına geldiğinizde bir anlık dikkat dağılımıyla parmaklarınızı bu tuşlardan çekerseniz karakteriniz düşüyor neticede.
Aslında burada ise imdadımıza tırmanma halatı koşuyor. Bu halat, tırmanmaya başlamadan hemen önce otomatik olarak bir yere bağlanıyor ve siz tırmandıkça oradan uzamaya devam ediyor. Ancak onun da bir boyutu var elbette ve mavi renginden kırmızıya dönmeye başladığında anlıyorsunuz ki halatın boyu yetmeyecek. Ayrıca yetse bile, tırmandığınız yerden düşerseniz en baştan başlamamak adına o halatı belirli lokasyonlarda tekrar bağlayabiliyorsunuz. Yani bir “save” sistemi gibi düşünebilirsiniz bu durumu.
Son sözlerim
Jusant son zamanlarda oynarken büyük bir keyif aldığım yegane oyunlardan. Kendine has atmosferi, anlatmak istediği duygulu hikayesi ve karakterlerin arasındaki bağı çok güzel işliyor. Fizik motoru harika ve modellemeler de keza çok güzel. Her anlamda başarılı olsa bile elbette tam puan alamayacak sorunları da mevut.
Örneğin ilk gün yaması gelse fena olmaz gibi. Optimizasyon anlamında ufak tefek sorunlar söz konusu. Ayrıca tırmandığınız durumlarda bazı oyun içi hatalar sizi en başa atmaya zorluyor. Bu sebeple ufak bir güncellemenin gerekli olduğunu düşünüyorum. Onun dışında gerçekten çok başarılı bir yapım var karşımızda. Kesinlikle önereceğimden hiç şüpheniz olmasın.
