Sony’nin gözde stüdyolarından olan Insomniac Games’in yeni oyunu Marvel Spider-Man 2 ile yaklaşık bir hafta önce buluştuk. Bizleri New York’un kargaşa ve kötülük dolu sokaklarında zorlu bir maceraya çıkaracak olan oyunun birçok ikonik kötüye ev sahipliğini yapacağını zaten biliyorduk. Gelin, bu serüveni detaylı bir şekilde inceleyelim.
Marvel’s Spider-Man 2, ilk oyunun üzerine bambaşka bir deneyim inşa ederek gelmiş geçmiş en iyi süper kahraman oyunlarından bir tanesi olmayı başarıyor.
Dünya’nın en popüler süper kahramanlarından bir tanesi olan Spider-Man’i hangimiz sevmiyoruz ki? Gene de Marvel’s Avengers ve Gotham Knights gibi günümüzde çıkan diğer süper kahraman oyunu örneklerine baktığımızda bu tipteki oyunlara birazcık ön yargılı olabiliyoruz. Bu ön yargı, tabii ki de bende bulunmuyordu çünkü Insomniac’ın ne kadar yetenekli bir stüdyo olduğunu ve neler yapabileceğini daha önce birçok defa gördük zaten. Marvel’s Spider-Man 2’ye adım atmadan önce en büyük endişem, Marvel’s Spider-Man ve Miles Morales oyunlarının üstüne nasıl bir deneyim inşa edeceklerini bilememekti. Oyun çıkmadan önce gösterilen birbirinden şık fragmanlar da bu endişelerimi gitgide artırıyordu. Birbirinden ikonik bunca karaktere tek bir oyunda sağlıklı bir şekilde yer verilebilecek miydi? Tüm sorularımın cevabını en iyi şekilde alacaktım.
Marvel’s Spider-Man 2’yi oynamadan önce Miles Morales için piyasaya sürülen oyunu bitirmek ile meşguldüm. İlk Spider-Man oyununu seneler önce bitirmiş ve bayılmış olsam da Miles Morales’i oynama fırsatım olmamıştı. Hâliyle Morales’in ardından Spider-Man 2’ye geçtiğimde iki oyunun arasındaki gelişime birebir tanıklık etme şansı buldum. Morales her ne kadar bir yan oyun olarak nitelendiriliyor olsa da özünde ilk oyunun temeli üzerine inşa edilmişti. Ben de bu açıdan değerlendirdim zaten. Marvel’s Spider-Man 2, iki kahramanımızın ilişkisini ve zorlu macerasını en iyi şekilde konu alarak, bize eşsiz ve bir yandan da heyecan dolu bir macera sunuyor. Üstelik bunu, daha önce gördüğümüz Spider-Man oyunlarına nazaran olması gerektiği gibi, çok daha gelişmiş bir biçimde yapıyor.
Öncelikle Spider-Man 2’nin görsel açıdan inanılmaz kuvvetli olduğunu ve oyunun New York City atmosferini epey başarılı bir şekilde yansıttığını eklemek istiyorum. Kurulan açık dünya, adeta gerçek bir evreni yansıtıyor ve size gerçekten bir süper kahraman olduğunuz duygusunu aşılıyor. Kısaca oyun, sizi içerisine başarıyla çekiyor. Bu zaten Insomniac’ın önceki Spider-Man oyunlarında usta olduğu bir şeydi. Bu oyun ile birlikte de zirvesini yaşamış. Şehirde gezerken yeni süzülme seçenekleri, yetenekler ve karakterimizin yapabildiği hareketler ile birlikte etrafı gezmek, izlemek ve keşfetmek çok daha keyifli bir hâle gelmiş. Tabii tüm bunlar ile DualSense’in başarılı titreşimleri de birleşince ortaya oldukça tatmin edici bir iş çıkmış.
Oyunun en çok öne çıktığı nokta ise temelinde iki tane ana karakter yatıyor olması. Bildiğiniz üzere Spider-Man 2’de hem Peter Parker’ı hem de Miles Morales’i kontrol ediyoruz. Bu iki ana karakterimizin arasındaki duygusal bağ, öğrenci-öğretmen ilişkisi gerçekten başarılı bir şekilde işlenmiş. Gene de oyunu deneyimlerken asıl ana karakterimizin Peter olduğu hissediliyor. Miles’a göre oyunun daha kritik bir noktasında yer alıyor. Ayrıca sevgili süper kahramanlarımızın kişisel hikâyelerini deneyimleyebildiğimiz birçok yan görev silsilesi de bulunuyor. Oyun, bu noktada hayranlar için gerçekten güzel aktiviteler sunmuş.
Oynanış açısından ciddi bir çeşitlilik sunan Marvel’s Spider-Man 2, içerisinde barındırdığı onlarca ikonik karakter ile birlikte eşsiz bir macera olarak akıllarda kalıyor.
Marvel’s Spider-Man 2’nin önceki oyunlara nazaran en çok öne çıkan yanı ne diye soracak olsaydınız, sanırım oynanış tarafı derdim. Çünkü bu noktada oyun, gerçekten inanılmaz gelişmiş diyebilirim. Marvel’s Spider-Man 2, çoklu yetenek ağacı sistemi izleyen bir oyun. Yani hem Peter’ı hem de Miles’ı ayrı ayrı geliştirebiliyor, bir de onların ortak yetenek ağacında ekstra kabiliyetler açabiliyoruz. Bu noktada oyunun sunduğu çeşitlilik ve oynanış elementleri epey epey artarken, üstüne bir de değişken yetenek sistemi ekleniyor. Bildiğiniz üzere Marvel’s Spider-Man 2’de simbiyot da bulunuyor ve Peter, fragmanlarda da görüldüğü gibi simbiyot ile birleşiyor. Sizin için herhangi bir sürprizi bozmaması açısından fragmanlarda gösterilenin dışına çıkmayacağım fakat oyun, düşmanlarla kapışırken de birçok özel yetenek sunuyor ve bunlar her zaman çeşitliliğini en iyi şekilde koruyor.
Bu yeni yetenek ağacı ve kabiliyetler ile birlikte gelişen oynanış sistemi, animasyonlar ve daha oturaklı bir araç-gereç sistemi ile birlikte dövüş tarafı hiç olmadığı kadar keyifli olmuş. Özellikle zaman zaman düşmanlarınıza karşı stratejilerinizi belirlemeniz ve ona göre hareket etmeniz de gerekiyor. Hele ki zorluk da yükseklerde oynuyorsanız dümdüz ilerlemek pek de mümkün olmuyor. Oynanış tarafındaki unsurları geliştiren bir diğer nokta da ”parry” sistemi diyebilirim. Bu zaten birçok oyundan alışık olduğumuz bir şey. Spider-Man’e de epey yakışmış. Oyuna çeşitlilik katmış. Zaman zaman bu özelliği kullanmak zorunda kalsanız da kullanması oldukça kolay bir şekilde adapte edilmiş. Yani hiç zorlanmadan rahatlıkla tercih edebiliyorsunuz.
Uzun lafın kısası ben Marvel’s Spider-Man 2’nin oynanış tarafındaki değişimine bayıldım. Çizgi romanları takip etmeyen bir oyuncu olarak, Spider-Man benim gözümde her zaman klasik film üçlemesi gibi bir karakter olarak kalacak olsa da günümüzdeki Marvel evrenindeki modernize hâlini oyunda da en iyi şekilde yansıtmışlar. Bunu da oynanış esnasında sürekli olarak görüyorsunuz zaten.
Bence Marvel’s Spider-Man 2’yi oynanış tarafında eşsiz yapan bir diğer etken ise bunca ikonik karaktere tek bir çatı altında yer veriyor olması. Gönül isterdi ki Insomniac bu karakterlerden bazılarını gizli tutsun ve fragmanlar aracılığıyla yüzümüze vurmasın fakat oyunun pazarlama noktasındaki amaçtan dolayı da kızamıyorum işte. Kum Adam, Venom, Kraven ve daha nicesi derken Marvel’s Spider-Man 2 adeta bir toplanma noktası. Özellikle baş kötülerimizden Kraven’ın hikâyesi ve oyun içerisindeki motivasyonu benim fazlasıyla hoşuma gitti. Tabii öyle felsefik bir karakter değil kendisi. Birazcık daha basit görünen ama psikolojik açıdan oldukça kompleks bir isim. Ayrıca genel olarak oyunda muhteşem ”boss” dövüşleri var.
Demin bahsettiğim isimleri ve daha nicesini düşününce, oyunun düşman çeşitliliği noktasında da kafanızda herhangi bir soru işareti kalmadığını düşünüyorum. Özellikle Peter ve Miles’ın bunca koşuşturmadan nasıl bıkmadığını merak ederken, oyun içerisinde üzerimize fırlatılan düşman üstüne düşman da fazlasıyla şahane bir deneyime yelken açmamızı sağlıyor. Adeta sürekli olarak yeni bir şey görüyor, onun peşinden gidiyoruz ve günü kurtarmaya çalışıyoruz. Tabii oyun, yer yer saçmalayabiliyor. Bence bunlardan bir tanesi de Mary Jane sahneleri. Bu sekanslar ilk oyuna nazaran çok daha oturaklı olsa da herhangi bir süper gücü olmayan bir insanın bu kadar nitelikli ve eğitimli askerlere karşı koyması pek mümkün değil. Bu noktada anlatabileceğim daha saçma olaylar var ama sürpriz bozmamak açısından oralara değinmeyeceğim.
Oyun, her ne kadar fazlasıyla başarılı olsa da bazı can sıkıcı yönleri yok değil…
İnternette gördüğüm kadarıyla özellikle de oyun çıktıktan sonra içerisindeki hatalar konusunda çok fazla paylaşım döndü. Açıkçası ben oyun içerisinde neredeyse hiçbir hata yaşamadım. Bir tane hariç. Bu da alt yazı kaymasıydı. Genellikle ses tarafından takip ettiğim için alt yazı kayması pek sorun değildi ama aşağıdaki o yazıları okumaya o kadar alışmışız ki başka bir şey duyarken çok önceden söylenen bir şeyin alt yazısını okumak hikâyesel anlamda beni oyundan geri düşürüyordu. Neyse ki bu sorunun çözülmesi uzun sürmedi ama benim için eksi bir deneyimdi.
Marvel’s Spider-Man 2’nin en büyük eksisi ne diye soracak olursanız da bence kesinlikle yan aktiviteler. Oyunun nispeten büyük bir dünyası bulunuyor ki hiç hızlı seyahat kullanmamış birisi olarak bunu doğrulayabilirim. Sürekli olarak şehrin bir ucundan diğer ucuna gitmem gerekti. Insomniac, bu dünyayı fazlasıyla doldurmuş doldurmasına ama bunların çok büyük bir çoğunluğu ”filler” dediğimiz birbirinden amaçsız, tekrar eden aktiviteler ile dolu. Bazı güzel yan görevler var fakat dediğim gibi genel çoğunluğu açık dünyadaki aktivitelerin sayısını çoğaltmak için konulmuş birbirinin aynısını yaptığımız şeyler ki bence oyunun en büyük eksi noktası da bu.
Son söz
Marvel’s Spider-Man 2, içerisinde bazı negatif unsurlar barındırıyor olsa da genel anlamda bayılarak oynadığım bir oyun oldu. Ayrıca kendisinin gelmiş geçmiş en iyi süper kahraman oyunlarından bir tanesi olduğunu da rahatlıkla söyleyebilirim. Eğer Insomniac’ın diğer Spider-Man oyunlarını oynadıysanız, bunu da mutlaka deneyimleyin derim. ”Marvel’s Spider-Man 2 kaç saat sürüyor?” diye soracak olursanız da ana hikâye odaklı giderseniz 15 saat, ”Yok ben her şeyi yapacağım.” derseniz de 25 – 30 saat civarı sürecektir diyebilirim.
