Warhammer 40,000: Space Marine 2 İnceleme

Warhammer 40,000: Space Marine 2’nin inceleme kopyası, Focus Entertainment tarafından Atarita’ya gönderilmiştir.

Bir Warhammer sever olarak SEGA’nın 2011 yılında karşımıza çıkardığı Warhammer 40,000: Space Marine oyununu oynadığımda kısmen de olsa Gears of War’ın sunduğu o kaos dolu saf aksiyon deneyimini yaşamıştım ve tüm o eksikliklerine rağmen keyifli saatler geçirmiştim. Warhammer 40,000: Space Marine 2’yi de duyurulduğu günden itibaren takip ediyor ve Saber Interactive ile Focus Entertainment’in nasıl bir devam oyunu ile karşımıza çıkacağını merakla bekliyordum. Yaklaşık 10 saatlik deneyimimin ardından oyunu bitirdim, şimdi ise incelemesi ile karşınızdayım.

Space Marine 2, bana sürprizlerle dolu bir deneyim yaşattı.

Az önce Warhammer evrenini seven bir oyuncu olduğumu söylemiştim. Ben bu evrenin daha çok fantastik kısmı ile ilgileniyorum. Yine de bu evreni konu alan her türden içeriği tüketmekten büyük keyif alan birisiyim. Warhammer 40,000: Space Marine de yıllar önce bu sayede keşfettiğim bir oyun olmuştu. Özünde onlarca eksiğe sahipti fakat yine de bana keyifli anlar yaşatmıştı. Tabii meşhur Uzay Piyademiz Titus da hızlıca bağ kurabildiğim bir karakter hâline gelmişti. Focus Entertainment, Space Marine 2’yi ilk duyurduğunda çok şaşırmıştım çünkü bu oyunun devamının geliştirilmesini hiç beklemiyor, terk edildiğini sanıyordum.

Tüm bunların yanı sıra Space Marine 2’nin bu kadar iyi olacağını asla tahmin edemezdim. Rahatlıkla söyleyebilirim ki bence Space Marine 2, Warhammer evrenini temsil eden en iyi aksiyon oyunu olmuş. İlk olarak oyunun görsel deneyim konusunda muhteşem olduğunu söyleyebilirim. Warhammer dünyasının her zerresi harika bir biçimde işlenmiş. Gezegenlerin dokusu, karakterlerin detayları, kaotik savaş ortamındaki patlamalar, manzaralar ve o savaş atmosferi ile gerçekten beni büyüledi diyebilirim.

Teğmen Demetrian Titus, zaten yakından tanıdığım bir karakterdi. Dolayısıyla onun hikâyesine devam ediyor olmak hâliyle merakla beklediğim bir deneyimdi. Aslında Space Marine 2’nin açılış sekanslarını ne kadar çok beğensem de ilk başlarda beni biraz da olsa hayal kırıklığına uğrattı çünkü oyunun tamamen tek kişilik bir deneyime odaklanan sinematik aksiyon yapısının zarar görmüş olduğunu gördüm. Oyunun zaten çevrim içi özellikler ile geleceğini biliyordum fakat co-op sunumun getirdiği klasik ‘’Şuradaki üç düğmeye bas ve aktifleşene kadar bekle’’, ‘’Asansörün iplerini koru’’ gibi görevlerle karşılaşmak oyunun tam potansiyeline ulaşması adına büyük bir eksiydi. Yine de Space Marine 2’de ilerledikçe gördüm ki bu büyük eksiye rağmen oyun kendi potansiyelinin sınırlarını fazlasıyla zorluyor ve tek oyunculu bir deneyimde de o beklediğim sinematik ve kaos dolu aksiyon deneyimini bana yaşatmayı başarıyordu.

Space Marine 2’nin hikâyesini toplamda üç kişi deneyimleyebiliyorsunuz ve oyun kendi içerisinde birçok çevrim içi özelliğe sahip. İnceleme sürümünde bunlara oyuncu bulunamayacağı veya sağlıklı deneyim sunmayacağı için ben çevrim içi kısmı deneyimlemedim ve tamamen tek kişilik hikâye odaklı bir oynanış izledim. Oyunu yaklaşık 10 saatin ardından bitirdim ve hiç beklemediğim kadar şahane bir tecrübe ile karşılaştım. Oyunun görev sistemini gördüğüm ilk saatlerde beni endişelendiren başka bir konu vardı. Görevler konusunda çok fazla bir beklentiye girmemem gerektiğini anlamıştım ama hikâye ve karakter gelişimleri benim için çok önemli bir etkendi çünkü hem Titus oldukça ikonik bir karakterdi hem de Warhammer 40,000: Space Marine serisini etkileyici yapan şey Uzay Piyade kardeşliğimizin sürekli gelişen ilişkileri ve karakter etkileşimleriydi.

Neyse ki oyunda ilerledikçe ve karakterler arasındaki bağlar, duygular ve etkileşimler geliştikçe endişelerimin yersiz olduğunu fark ettim. Hatta Space Marine 2’nin gerçekten etkileyici bir hikâyeye sahip olduğunu, özellikle ilk oyunun hikâyesine de hakimseniz bu konuda size oldukça güzel bir deneyim yaşatabileceğini söyleyebilirim. Ha peki ilk oyunun hikâyesini bilmek şart mı diye soracak olursanız da hayır değil diyebilirim. İki oyun arasında epey uzak bir zaman dilimi var ve ana konular gerçekten alakasız. Yine de ilk oyuna birçok gönderme bulunuyor ve ana karakterimiz ile bağ açısından oynamanızı tavsiye ederim.

Aksiyon konusunda oldukça etkileyici bir macera sunuyor.

Space Marine 2, özünde saf kaotik aksiyona odaklı bir oyun. Dolayısıyla Saber Interactive’in bu konuda epey güzel bir iş çıkardığını söyleyebilirim. Sürekli olarak kaotik kelimesini kullanıyor olmamın başlıca sebebi oyunun aksiyonunun gerçekten kaotik ve nadiren deneyimleyebileceğiniz bir yapıda olması. Çünkü stüdyonun daha önce World War Z oyunu için geliştirmiş olduğu Swarm motorundan çok iyi yararlanıyor. Mesela yüksek bir tepeye çıktığınızda bir anda binlerce yaratığın insanlığın güçlerine karşı akın ettiğini ve orada dev bir muharebe yaşandığına tanıklık edebiliyorsunuz. Veya yüzlerce düşmanın olduğu devasa çatışmalara girebiliyorsunuz. Dolayısıyla bu büyük muharebe atmosferini sonuna kadar yaşabiliyorsunuz.

Tüm bu kalabalığa rağmen oyunda herhangi bir optimizasyon problemine veya kare hızı düşüşüne denk gelmediğimi söyleyebilirim. Yine de nispeten yüksek bir sistem ile deneyimledim. Bu yüzden bu konuda kesin bir yorum yapmam doğru olmaz. Oyunun aksiyonu tabii ki de ekranda bulunan yüzlerce düşmandan ibaret değil. Çatışma deneyimi, silah çeşitliliği, animasyonlar va mücadele gerçekten keyifli. Silahınızla vurduğunuz düşmanın verdiği tepkiler, bitiriş sekansları ve teçhizatları kullanmak fazlasıyla tatmin edici.

Yine de zaman zaman düşman çeşitliliği konusunda oyunun sorun yaşadığını gördüm. Bunu çok büyük bir problem olarak görmesem de düşman tiplerinin tekrara düşebildiğini söyleyebilirim. O kaosun içerisinde çok göze batmasa da bence çeşitlilik açısından bu kısım daha iyi ayarlanabilirmiş. Çünkü düşman tiplerinin tekrara girebilmesi, oyunun bitiriş animasyonlarının da tekrara girebilmesine sebep oluyor. Bu animasyonlar, kullandığınız yakın dövüş silahına ve karşınızdaki düşmana göre değişebiliyor.

Tabii bu birazcık oyunun sonlarına doğru ortaya çıkan bir durum. Zaten oyunun ana kısmında böyle bir problem olmuyor. Tiranitler, karşısında savaşması oldukça keyifli bir düşman tipi olmuş. Üzerinize akın akın gelen ve işgal temasını sonuna kadar yansıtan bu manzara eşliğinde bir Space Marine oyunu oynamak kesinlikle eşsiz bir aksiyon deneyimi sunmuş.

Hikâye ve sinematikler konusunda iddialı.

Benim deneyimim boyunca Space Marine 2’yi en özel kılan etkenin o şahane savaş atmosferinin oldukça başarılı bir hikâye akışı ve sinematiklerle desteklenmesi oldu. Titus’un kişiliği, olaylara karşı tepkisi ve bölüğü ile olan ilişkisinin gelişimini görmek oyunda geçirdiğim saatlerden aldığım keyfi epey bir artırdı. Çünkü sürekli olarak hikâye akışını merak ediyor, bitmek bilmeyen düşmanlara karşı savaşırken o mücadelemin karşılığını alacağımı çok iyi biliyordum. Eğer oyun hikâye açısından zayıf olsaydı ve beni karakterlere bağlayamamış olsaydı. Sadece co-op oynanış deneyimini hedefleyen klasik ve ruhsuz bir aksiyon oyunu ile karşılaşmış olacaktım. Ama Saber Interactive, hikâye ve sinematikler konusunda da harika bir iş çıkarmış. Özellikle bazı sinematikler, Warhammer evreni için çok kıymetli sahneler olmuş.

Benim oyunun hikâye akışında beğendiğim ana detay; evrenin düzenini, disiplinini, Uzay Piyadeleri arasındaki kardeşlik bağını ve düşmanlara karşı mücadelelerini müthiş bir biçimde ele alması oldu. Ayrıca oyunun hem atmosfer hem hikâye hem de ses tasarımı konusundaki bütünlüğüyle bana unutulmaz bir aksiyon deneyimi yaşattığını rahatlıkla söyleyebilirim.

Son sözler

Warhammer 40,000: Space Marine 2, bu evreni sevenler ve ilgi duyanlar için çok keyifli bir deneyim sunuyor. Eğer evren ile hiçbir alakanız yoksa ve sadece aksiyon deneyimi için oyun ile ilgileniyorsanız yine tavsiye edebilirim fakat bu seferki tavsiyem oyunu tek başınıza değil, arkadaşlarınız ile oynamanız olacaktır. Uzun lafın kısası, ben Saber Interactive tarafından geliştirilen Space Marine 2’yi çok beğendim ve bana destansı bir macera yaşattı.